Bettina Walkiers

31 oktober 2024, de laatste dag van de maand, de laatste dag van de Roze Mars !

Een vroege shift, waarin ik weer goed kon doorwerken. Geen inco-tour vandaag, dat ging een collega van me doen. Zo kon ik nog wat bureauwerk in orde maken. Helaas wat minder stapjes gezet, dus, En ook heel wat minder gefietst, maar echt, gisteren was het toch wat te veel, hoor. Ik was heel moe van de rustdag gisteren, dus dan komt het woord 'rustdag' niet echt tot zijn recht, he. 

Gelukkig verliep alles vandaag goed. En zelfs op deze werkdag, voelde ik me minder moe dan gisteren. 

Op de job, was het Halloween, zoals op zoveel plaatsen, waarschijnlijk. Vanaf 11u, mochten we ons verkleden. Ik heb geen Halloween outfits, dus ik had mijn schmink mee, en wou me wat griezelig sminken, eens ik een beetje tijd zou hebben. Maar dat lukte dus niet, je gaat van het ene naar het andere, en als je dan eens 10 minuten tijd hebt, dan wil je gewoon even zitten, en niet opnieuw bezig zijn. Gelukkig waren veel collega's er wel in geslaagd, en ging het er redelijk griezelig aan toe. 

Ik vertrok netjes op tijd naar huis, fietste door het stralende zonnetje en was blij om de poesjes thuis te kunnen verwennen. Eindelijk beginnen puzzelen. Jongens toch, dat was lang geleden, en deze keer een Ravensburger puzzel, gekregen voor mijn verjaardag, een normale puzzel, zonder letters op de achterkant. Het was een verademing. Beginnen met de 'kantjes' te sorteren, en de zebra's. Héérlijk.

Thuis koken, en mezelf nog eens in de zetel genesteld voor een filmpje. 'How to lose a guy in 10 days.' Heerlijk grappig en romantisch. Zeker een aanrader !

Daarna nog wat zitten zappen in de zetel, en in slaap gevallen, in de zetel. Rond 00.42u wakker geworden, voor een plaspauze, en me verplaatst naar het zalige bed. 

Ik had mezelf op deze 31ste oktober verwend met een flesje wijn, om deze maand feestelijk af te sluiten. Terwijl ik hier zit te typen, met mijn roze servet, opblaasbare flamingo, wat hapjes en een glaasje rood, rond ik dus deze Roze Mars af voor de 3de keer.

Resultaat van deze laatste blog-dag : 23550 stapjes.

Totaal resultaat stapjes op deze maand : 735737 stappen ! Mijn doel was 465000 stappen, dat heb ik duidelijk behaald.

Ik heb 150 euro ingezameld, terwijl mijn doel 50 euro was. 

Ik sta op de 32ste plaats, van het behaalde stappenresultaat. Er zijn 5024 deelnemers in het totaal, amai amai, niet slecht, hoor. 

Mijn ranking is de 41ste plaats van de 5024 deelnemers ! Ik denk dat dit de combinatie is met stappen en sponsering. 

Ik hoop dat iedereen het een beetje leuk vond om de dagelijkse avonturen te lezen, en zich ook gemotiveerd voelt om zeker wat vaker de 'voetentram' te nemen, ipv de auto. Gezondheid is nummer 1 op onze lijst, en we hebben dat zelf in de hand.

Bedankt aan de lezers, aan de sponsers, dat gaf me een extra boost, want ik wou niet teleurstellen. 

Als we mekaar eens tegenkomen in 'real life', ben ik nieuwschierig naar feedback, want dat is leerrijk, toch ?

Veel liefs, verzorg jullie, en tot ziens.

Dankbare Bettina, Queen Lizzie en Silver Chanel

Een vrije dag, maar het voelde niet echt aan als een vrije dag. Ik heb me wel goed geamuseerd, dat wel !

Om 7.30u opgestaan, me in een half uurtje klaargemaakt, want ik ging weer eens kijken naar een appartementje om te kopen. Is een 40 minuten fietsen, dus, door de mist, een tripje. Het appartementje viel eigenlijk reuze mee ! Daarna nog naar een huis gaan kijken, en ook dat heeft zijn troeven. Amai, keuzestress !

Snel de fiets weer op, even naar huis, ik had echt een koffie nodig, tanden poetsen, en om 11.30u bij de tandarts zijn, voor mondhygiëne. Klinkt alsof ik een 'vieze bek' heb, maar dat is niet, hoor. Ik heb supergoeie tanden, maar veel tandplak, dus ik moet elke 6 maanden komen. 1 keer per jaar voor de tandarts, en 6 maanden later om tandplak te laten verwijderen. Flossen, flossen, flossen, he. Ik doe dat, maar soms al eens een dagje niet. Nu terug tandplak vrij.

Snel naar huis, iets eten, en ik dacht bij mezelf echt, God, ik ben moe, ik wil gewoon eens thuis zijn. Ik ben duidelijk te veel aan het plannen.

Maar, snel iets eten, en naar de job gefietst, want DJ Dré doet zijn eerste namiddag met muziek in de cafetaria. Mijn vader had een mooie groene bak gemaakt, op wielen, waar hij al zijn muziekinstallatie in kon zetten, zodat alles makkelijk aan te sluiten was. En een podiummeke erbij, want hij kwam boven de bak uit. En de eerste keer dat hij dat ging gebruiken, gingen zowel ik als mijn vader supporteren, en wat helpen opstarten.

Toegekomen, stond hij al klaar, met wat achtergrond muziek. Om 14u stipt opende hij het dansfeest. Muziek waarop je kon meewiegen, dansen, handen klappen, lachen. Met zakdoeken zwieren, de polonaise, het was er allemaal bij. Héérlijk. Dré doet dat met zoveel souplesse, hij bedient zijn mengpaneel en kiest de beste melodieën uit. Dat was genieten. Ik heb veel gedanst ! Bewoners gestimuleerd, vastgepakt, heen en weer wiegen, en als kers op de taart de Inzaïre en de Huckle Buck. Fantastisch. Zowel mijn vader als ik hebben ons kostelijk geamuseerd. DJ Dré was content, en alle kijkers geamuseerd.

Tevreden fietste ik naar huis, rond 16.30u, maar echt wel heel moe. Ik maakte me een warme havermout met fruit, en ineens porties voor morgen. Geen groenten en vlees vandaag, ik had de energie niet meer.

Alles voorbereid om morgen weer een vroege shift te draaien, en seffens wat puzzelen, relaxen. Morgen ook de 31ste, de laatste dag van de Roze Mars.

Ik hoop echt dat jullie het fijn vonden om te lezen. Ik heb effectief minder gestapt dan vorige keer. Toen maakte ik lange wandelingen. Maar ik heb echt mijn best gedaan.

Ook het dansen vandaag, maakt dat op een rustdag, ik nog vele stappen gedaan heb, voor de Roze Mars.

Resultaat van deze fietsdag met DJ Dré als dessers : 24750 stapjes.

Tot morgen, lieve lezers.

Dan is het de 31ste, laatste dag van oktober !

Dag 5 van de 5 vroeges. 

Laatste werkdag, en daarna 1 dagje vrij. Yessa ! Nog een behoorlijk druk werkdagje, echt wel. We stonden goed bemand, voldoende personeel, maar ja, ik ben geen zitter, he. Overal zie ik werk. Gek. Ik kom uit een familie met grote bijziendheid en slechte ogen, en ik heb lensimplantaten, en mijn zicht is niet altijd top. Dat is een familietrekje van de Walkiers-clan. En ondanks die minder goeie ogen, heb ik zoveel gezien, en zie ik ook zoveel werk. 

Content van mijn werk, maar toch weer een deel taken onafgewerkt moeten achterlaten, omdat ik het niet gedaan kreeg. Natuurlijk, lieve lezers, de bewoners hebben altijd alles wat ze moeten hebben, maar nog wat logistieke taken, die erbij horen.

Ik had het geluk dat ik weer mocht 'toeren', incotour doen, kasten vullen = stapjes verzamelen ! Dat is een groot voordeel, he.

Om 14.30u had ik gedaan en een half uurtje later (ik vertrek zelden correct op het uur), zat ik op mijn fiets. Mijn fietszakken geladen met pakjes, want, vandaag naar een vriendin/collega, samen een glaasje champagne drinken op haar verjaardag ! En ik ben graag 's avonds thuis, echt, gelijk de bomma, he, als het donker is, graag bij de poesjes. Ik geef eerlijk toe dat ik de poesjes oprecht al gemist heb, het waren zulke drukke weken, en ze geven me rust en amusement. Ik ben zooooo dankbaar, dat ze nu elkaar hebben. Maar, dus, naar mijn lieve vriendin, met de fiets.

Ze is onlangs getrouwd, en heeft nog wat champagne's in voorraad, en daar offer ik me natuurlijk altijd graag voor op. Als extraatje, had ik mijn 'gouden broek' aan, en mijn wijn-t-shirt.

Bij haar toegekomen, bleek ze ook een gekke roze t-shirt aan te hebben, met een drama-cat op. Héérlijk, toch ! 

Lekker gebabbeld, geknabbeld en 1 flesje champagne gekraakt ! Beetje deftig houden, want haar kinderen waren thuis. Rond 18u terug naar huis vertrokken, toen haar kersverse man thuis kwam.

Thuis gekomen, eigenlijk heel moe. Ik was nog langs de Delhaize gereden, om een kant-en-klare maaltijd te halen, want koken, het zat er niet meer in, helaas. Zo moe. 

Beetje TV zien, maar het verveelde me wat. Gaan slapen, en mijn wekker wat later gezet. Morgen, vrije dag, maar helaas, een veel te drukke dag. Mijn dagen zitten zo vol, en ik geef eerlijk toe, dat ik daar wat claustrofobisch van wordt. Helaas altijd wel dingen die moeten gebeuren. Mijn voornemen, toch niet meer zo veel dingen plannen of boeken. Ademruimte is echt wel goud waard.

Resultaat van deze leuke en productieve dag : 28641 stappen

Tot morgen, lezers, dan een drukke vrije dag. Let's do this !

Bettina, schatten Lizzie en Chanel

Dag 4 van de 5 vroeges. 

Beter geslapen, deze nacht, 1 pipi-pauze onderweg, maar dat is best oké. Volledig doorslapen, dat heb ik al jaren niet meer gedaan. 

Opgestaan, en ik had me lekker ingeduffeld onder mijn donsen en fleece dekentjes (een hele berg, daar slaap ik onder), want ik moest me beschermen tegen een babbel-grage mug. Irritant ! Maar dus, een zweetgeurtje. Pyjama in de was, en om 5.20u stond ik al onder de douche, niet te zingen, maar gewoon te 'ontstinken'.

Met de fiets naar de job. De kattenpaal zit nog in de auto. Ik moet even bekijken waar ik die nu ga zetten, want ik heb nog geen idee, op dit moment. Tijd brengt raad, he.

Vandaag niet zulke stoere verhalen, maar wel hard werken. Heel wat tijdsdruk, verandering van planning, bewoners die deze veranderingen echt niet kunnen waarderen, en dan ben ik de scheldpaal, natuurlijk. Enne, moeten die bewoners ergens naartoe, denk ik dan ? Nee, gewoon, op hun kamer zitten. Grrrrrr ….. soms is rede ver te zoeken. Feit, je krijgt er een dikker vel van. Wel vele kilometers afgelegd, want verandering in de planning, doet de bewoners maar duwen op die bel, alsof ze in een quiz zitten, en dus vele over en weer gelopen. Maar, ik vind van mezelf dat de shift goed verliep. In de namiddag helaas niet kunnen doen wat ik wou, maar me wel nuttig bezig gehouden. Alleen dat snoepen, he. Ik doe het al vele beter, maar toch, eten zien, is eten nuttigen, en dat moet echt niet. Want ik heb altijd mega-gezonde maaltijden bij, mijn collega's nemen me vaak als voorbeeld, als ze mijn schoofzakjes zien, zo gezond. Maar ze zien niet altijd de koekjes en snoepjes die ik ook al eens verorber. Het is echt een afweerreactie op plotse stress, bij mij. Ik doe het echt al beter, maar, toch, het blijft wat vechten ertegen. Het kalmeert me zo, he. Dat eten.

Vertrokken na de job, op de fiets, zelfs zonder jas, en naar de winkel gereden, want morgen ga ik een verjaardag vieren van een collega, en ik kan onmogelijk met lege handen arriveren. Dus, pakjes jacht. Heel toffe dingen gevonden, en thuis gekomen, de poesjes verwennen, en de pakjes inpakken. Heel moeilijk, met een zeer actieve Chanel, die alles leuk vindt. Maar, is me gelukt.

Gewoon boterhammetjes en yoghurt gegeten, 's avonds, want overdag dus al heel gezonde schoofzakjes met groentjes en omelet gegeten. En de dag was voorbij. Zo snel vliegt dat voorbij, als je voltijds werkt, en vroeg gaat slapen, natuurlijk.

Nog wat computeren, opruimen, en de beddenbak in, proper gedoucht, het anti-mug ding al wat geactiveerd, en mijn lakens en donsen in de aanslag.

Waarom jagen katten niet op muggen ? En alleen maar op vliegen ? Geen idee. Even ook wat TV gekeken, en de 2 poezen kwamen bij me liggen. Dat was een intiem momentje, mijn 2 haarballetjes zo dichtbij, héérlijk. Deze poezenmama heeft ervan genoten.

Nou, het resultaat van deze stapdag : 277321 stapjes.

Tot morgen, lieve lezers. 

Bettina en poezendochters Lizzie en Chanel

Dag 3 van de 5 vroeges. 

Deze nacht was het een uurtje extra slapen. Maar, ik heb er geen voordeel van gehad. De wijn zorgde dat ik in stukjes geslapen heb. Doeme doeme doeme, toch, mijn voordeel naar de boem. Ach ja, … Op zich wel goed opgestaan.

Met de auto naar de job, want vandaag was het de 'overdracht' van Kattenpaal 5 ! Zo content, mijn poezen mogen van mij klimmen en klauteren en luieren, in klasse !

Goed gewerkt op de job, en al een beetje vooruit gewerkt voor morgen. Onze bewoners krijgen deze week hun 'herfstontbijt'. Dat is luxueus ontbijten, in de cafetaria, mooi versierd en bij elkaar aan tafel zitten, heel erg restaurant-achtig. Normaal eten de bewoners op hun kamer. De herfstontbijten zijn echt een succes. We doen dat telkens per verdieping, want 96 bewoners kunnen niet allemaal tesamen in een cafetaria. Morgen is het de gelijkvloers die verwend wordt.

Maar, dat maakt dat de ochtend-stress nog hoger ligt, om iedereen klaar te krijgen morgen. De collega's zorgkundigen en verpleging moeten echt wel keihard doorwerken. Daarom vandaag al een extra bewoner een 'verwenbad' gegeven in de namiddag, zodat die morgenochtend niet meer moet gaan. Vind ik leuk, als ik al op voorhand kan werken. Ik ben echt een planner, he. 

Tussendoor de overdracht van de zalige kattenpaal, en mijn collega verwende ik met een flesje witte wijn, studentenhaver,  grote pakken, en een bedankt-kaartje. Voila, dat vond ze leuk, en ik was ook mega-happy.  2 gelukkige zielen, op dat moment !

Naar huis gereden, in het zalige zonnetje, en het appartementje gaf weer vakantie sfeer weer. Eerst een klein dutje gedaan, want die nacht met veel onderbrekingen, maakte toch dat ik wat moe was. Een mini-dutje, en ik kon er weer tegenaan. 

Mijn appartement was een rommeltje, hoog tijd om wat op te ruimen, te koken en mijn schoofzak voor de volgende 2 dagen voor te bereiden.

Beetje TV zien, en me voorbereiden op een iets betere nacht. 

Het is zondag, dus goedkoper tarief, ik besloot om mijn nieuwe kerstdekentjes, die ik in de Ikea gekocht had, al eens te wassen, zodat ze klaar liggen voor eind november. Dan ga ik dat appartement hier opfleuren dat Disneyland er niks tegen is !

En dat was het dan, mijn dagje. Goed gevuld, en klaar om stilaan te gaan slapen, se.

Het resultaat van dit dagje stappen : 19895 stapjes.

Niet zo veel, maar, ik heb mijn doel reeds behaald, enkele dagen geleden. Dus ik voel me al heel tevreden. 

Veel liefs, mensen, bijna Kerstmis !

Bettina, Lizzie en Chanel

Dag 2 van de 5 vroeges. 

Supergoed geslapen !

De ochtendshift verliep wééral goed. Iedereen was aanwezig, dat is al veel, want, euh, …

Stapjes gezet, maar niet overdreven veel.

Ik had zelfs de ruimte om effectief te gaan zitten, om een pauze te nemen, en mijn eten al zittend op te eten mijn collega, dat gebeurt echt niet dikwijls ! Ik vind dat echt geen ramp, want ik heb veel energie en een goeie drive, maar als het dan allemaal eens goed gaat, geniet ik wel van de rust. De collega, die op stage is, en ik vanaf woensdag ga moeten missen, babbelde leuk (zo ne keer iets anders dan 'ik kijk alleen op mijn GSM-collega's), en ze vertelde me dat ze ruimte nodig had in haar woning. Iedereen op mijn job weet dat ik een poezenmama ben ! Nou, ze vroeg me : wil jij misschien deze kattenpaal hebben ? 

Euh, …. do in need to say more ? Natuurlijk ! Zalig. Dat noem ik nu eens grote gelukjes, se.

Natuurlijk, niks gaat voor niks, dus, toen ik na mijn shift naar huis fietste, even langs de winkel, om toch enkele 'ruilspulletjes' te kopen, want niks voor niks, dat werkt nooit. En ja, leuke dingen gevonden.

Wat ? Nou, dat kan ik niet zeggen, want ik heb dus geen enkel idee wie mijn blogs leest, he. Mijn collega's ? Geen idee. Ik wil niks verklappen. Het Vossenhol leest, dat weet ik zeker, maar voor de rest ? Leest mijnen ex ? Die zou da beter ni meer lezen. (oeps, is da te eerlijk ? Nou, gewoon zeggen wat je denkt, heb ik van hem geleerd. Deal with it, ook)

Om terug punt bij paal te komen, geen idee wie dat leest, dus ik kan niks verklappen, he. Mijn collega-stagaire verdient dat leuk presentje. 

Thuis gekomen, me een glaasje wijn ingeschonken, en ik vond dat ik een zeer exclusieve T-shirt vandaag wel eens mocht aandoen. De zon staat zo mooi in het appartement, en het geeft wat vakantie sfeer. Ik ben graag thuis, vandaar dat mijn nieuwe stek, moet aanvoelen, alsof ik thuis kom.

Resultaat van deze fijne werkdag : 21460 stapjes

Veel liefs, lieve mensen.

Bettina, happy cats Lizzie en Chanel

Dag 1 van de 5 vroeges. En ééntje waarin ik weer veel stapjes kan zetten.

De ochtendshift verliep goed. Hard werken, maar, overal kreeg ik wat helpende handen, en dat maakte dat ik kon 'touren'. Ik ben verantwoordelijke voor het incontinentie materiaal op mijn job, en wekelijks moet ik ook alle kamers binnen, om de kasten aan te vullen met het gewenste materiaal voor de bewoners. Dat is een hele belangrijke schakel in de draaiende machine in zulk een woonzorgcentrum, natuurlijk. 

Ik moest nog 1 verdieping voorzien van het nodige materiaal, en vandaag kon dat, dankzij mijn helpende collega's, afgehandeld worden. Ik heb ondertussen mede-collega's die me hierin helpen, en dat doet wel deugd, want je kan dat gewoon niet alleen, aangezien ik niet echt vaste shiften heb. Vroeges, lates, onderbroken, poging tot een vaste vrije dag, maar vaak wisselt dat, door situaties. Dus, dankbaar voor de hulp van mijn collega's, en ik, met mijn grote inco-kar, met mijn muziekbox eraan, door de gangen, en iedereen weer blij maken, want de kasten zitten weer vol.

Vele stapjes dus ook !

Daarna, naar dat appartementje gaan kijken, die afspraak van gisteren, die ik verzet heb. Met de fiets naar daar, en tesamen met de ouders, een blik werpen op wat mijn 'thuis' zou kunnen worden.

Nope, zo klein, jongens toch, de slaapkamer ? Voor mij is dat een berging. Het was het niet echt. Iedereen zegt altijd : je moet het direct voelen, als je binnenkomt. Ik heb het nog niet gevoeld. Ach ja, er is geen druk, ik MOET niet weg, maar toch altijd een beetje teleurgesteld, he.

Vrij laat thuis, dus, nog eten, en daarna in bed. De poesjes zagen me pas rond 18.30u thuis verschijnen. Ik was 's morgen vertrokken rond 5.45u. Da's een lange dag weg, he.

Vrij snel in bed, en het resultaat van deze dag met mijn tournéé : 24807 stapjes.

Niet slecht, he!

Tot morgen, lieve mensen

Bettina, Lizzie en Chanel, 3 sterke, zelfstandige vrouwen

Vandaag een vrije dag, en hij staat nogal vol ! Amai, en eigenlijk zou ik moeten rusten, want daarna 5 vroeges. Gelukkig allemaal leuke dingen.

Wat uitslapen, tot de poesjes het beu waren en mijn levende wekker werden. En dan, tegen 10u afgesproken met één van mijn goeie vriendinnen, en de Ikea onveilig gemaakt. Oorspronkelijk wat het plan anders, om een hele dag samen door te brengen, maar ja, that's life, een paar aanpassingen, dus, flexibel als ik ben (geleerd op de job), me zonder probleem aangepast. Ik was speciaal met de fiets naar de Ikea gegaan, zodat ik geen te zotte dingen zou kopen. En dat opzet is gelukt. Lekker en goedkoop gegeten, bijgepraat en genoten van alle leuke interieurtjes. 

Om 15u had ik een afspraak gemaakt om een nieuwbouwappartement te gaan bekijken, en helaas, ze belden af, want het zoontje was ziek, en of wat dat konden verplaatsen. Ach ja, flexibel als ik ben, dus maar verplaatst. Het was een héérlijke zonnige dag, dus, ik besloot om op mijn appartementje op het 2de verdiep wat te genieten van de zon in de living, wordt ik heel vrolijk van, en daarna toch maar eens naar de fitness te gaan. 

In de fitness toch wel wat grenzen verlegd, want het was wel even geleden, moet ik zeggen, en je verzwakt idd heel snel, he, maar de vibe in de fitness is leuk.

Toch wat later naar huis dan verwacht, en aan het koken geslagen, en ook mijn schoofzakje voor de volgende 2 dagen gemaakt. 

Onderweg nog 2 telefoontjes gekregen, waardoor ik moest koken en telefoneren tegelijk, maar, flexibel als ik ben, lukte het wel.

Ik ging een beetje te laat slapen, rond 22u, maar toch tevreden van mijn dagje.

Resultaat van een dagje Ikea en flexibel zijn : 19703 stapjes (niet zo veel, maar toch tevreden van deze rustdag)

Veel liefs, flexibele Bettina, no touching cat Lizzie en Houdini cat Chanel

Chanel is niet ziek geweest, dus voorlopig is het beter. Zachte brokken, en misschien al wat brokken van Lizzie geven. De poezen hebben aparte voeding, totdat Chanel 1 jaar is. Chanel krijgt nog goeie vette voeding, om te groeien, en Lizzie, moet eigenlijk op dieet, tja, zit ik hier met die brokken, he. Met een vervaldatum. Dus ik ga Lizzie die maar geven, en hopen dat ze niet 'varkensdik' wordt. En alles goed observeren, want voeding veranderen, nooit goed bij diertjes. En anders, geef ik de brokjes weg, he, we zien wel. Ik ben al blij dat Chanel haar eten binnenhoudt, en ik niet meer elke dag moet poetsen.

Wat langer geslapen, want een late shift, vandaag. En een drukke dag komt eraan, wel. Eerst een gesprekje met mijn diensthoofden, over wat praktische zaken, en daarna naar mijn dienst, de Vergeet-Me-Nietjes, de dementen-afdeling. Behoorlijk doorwerken, deze keer, maar het was oké. Wel een snoep-aanval gehad, ik vergeef het mezelf, maar ik vraag me dan af, hoe krijg je zoiets ? Beetje stress ? 

Enkele dingen helaas niet kunnen doen, op de job, en het kunnen loslaten, dat is dan maar voor morgen, of voor collega's. Ik doe het graag zelf, want het is eigenlijk mijn taak. Hoewel het onmogelijk is om het altijd alleen te doen. De bewoners komen altijd op de eerste plaats, he. En je krijgt heel veel kleine taken erbij, en na een tijdje is dat een hele berg, he. Altijd een beetje 'achter' lopen, het is een bekend gevoel, van in mijn dansschool tijd. Je geraakt nooit 'bij', he. Alhoewel, soms wel, maar je vergeet dat gevoel gewoon.

De shift verliep weer goed, en nog collega's op andere verdiepingen kunnen helpen. 

Tevreden naar huis gefietst, en weer 2 gezonde poesjes teruggevonden. Mijn bed fluisterde dat ik welkom was, en ik lag er snel in.

Resultaat van vandaag : 25967 stapjes

Tot morgen, lieve lezers.

Bettina, Lizzie en Chanel

Chanel is deze nacht weer ziek geweest, ocharme, overgeven, en diarree, braaf in de kattebak. Tegen de ochtend was ze wat timide, dus verslapt van al een 2de dag ziek zijn. Mijn hart brak. Een buikgriepje, tja, hopelijk is het dat, en niets erger. Of een allergie voor voeding. Lizzie poes is zo gemakkelijk in voeding, dat ik vergeet dat het soms ook anders kan zijn. Chanel eet wel alles op, maar daarom kan ze er niet tegen, he. Harde brokken maken dat ze nog steeds ziek wordt, dan met de natte, zachte brokken proberen.

Eerst wat opkuiswerk, en daarna, een douche en naar de job. Onderbroken shift vandaag, meestal de kans om véél stapjes te zetten. De shift verliep goed. Er zijn een deel stagiairs die ondertussen heel wat meer ervaren zijn, en een goeie hulp zijn geworden. Zalig, die fase !

Daarna naar de'n Aldi, weer langs de buitenkant gebleven, niet de binnenste gangen binnen, no way, José ! En alleen maar gezonde spulletjes gekocht.

Snel naar huis, eten en de fiets op. Zalig zonnig fietsweer, herfstweer, zo mooi, alleen de gladde bladeren op de weg zijn een uitdaging, maar vooral niet te scherp in de bochten gaan is de boodschap. Een huis gaan bekijken, om te kopen. Ja, lieve mensen, hoog tijd om mijn eerst eigen woonst te kopen. Ik huur nu een appartement, maar dat blijf ik niet doen, hoor. Ik wil mijn eigen nest, een typische Belg. Trouwens, ik ben 47, hoog tijd, he. Een beetje pech gehad, in mijn liefdesleven, en wel al een handelspand gekocht en verkocht, maar geen eigen woonst. Altijd avontuur, op zoek gaan. Ik deed al direct een verkennende babbel met de buren, en even later, het huisje binnen.

Helaas, mooi huis, maar de trap, smal en dunne tredes. Ik wil iets kopen dat tot het einde der dagen is, en dus ook, veilig, tegen dat ik 105 ben, dat mijn andere oudere vrienden ook nog de trap op durven. Ik twijfel, en de raad van mijn ouders, als je twijfelt, is het een 'nee'.

Terug naar huis gefietst, fietsafstand was prima, in combinatie met de job, dus die gemeente Duffel zit wel goed. 

Even de poesjes checken, en nergens sporen van ziekte ontdekt, de zachte brokken lijken binnen te blijven, en er zat veel leven in de poezen.

En dan weeral naar de job, pittig dagje, hoor. De shift verliep goed, nog eens met een vertrouwde collega, dat was lang geleden. En ik was trots op 'mijn 2 gangen', ze waren in de watten gelegd, zonder te overdrijven, want betuttelen, dat is niet mijnen 'dada'.

Tevreden naar huis over de job, een beetje teleurgesteld in het huis, maar, hey, morgen een nieuwe dag.

Resultaat van deze zeer pittige dag : 33292 stapjes

Tot morgen, beste lezers.

Stapmadam Bettina, gezonde Lizzie en herstellende Chanel.

Het was een onrustige nacht, en niet door mij, maar door mijn 2 poesjes. De poezen komen vaak bij me liggen, zonder dat ik het besef. (jaja, poezen in bed, je bent er voor, of je bent er tegen). Maar dus, ik werd wakker van Lizzie die een haarbal aan het ophoesten was. Dat klinkt zo 'valsekroep-achtig', ocharme, precies bronchitis voor een kleine 4-voeter. Dat hoort er nu eenmaal bij, he. Chanel heb ik dat nog niet weten doen, maar ik vermoed dat ze nog te jong is. Zij ruift nog niet zo hard, het zal nog wel komen. Poezen borstelen om dit wat te vermijden, dat probeer ik, maar lukt niet zo makkelijk.

En een 2-tal uurtjes later, een vreemd piepend geluid. Bleek het Chanel te zijn, die had overgegeven? En sporen van diarree, in de kattenbak. Mijn hartje brak wel wat, Chanelleke wat ziek ? Ze was in de ochtend ook heel plattekes, niet haar nieuwschierige en vrolijke zelf. Ik ga beide poezen vooral wat harde en droge brokjes om te eten, voordat ik aan mijn werkshift begon, de 'natte' voeding liet ik even achterwege.

Véél stapjes gezet op de shift, heel blij om, en het verliep goed. Ik merkte wel dat ik net iets te weinig eten bij had. Ik wil wat op mijn eten letten, en neem vaak te grote porties. Dit was dus net iets te weinig, en ik voelde mijn energie wel dalen. 

Gelukkig is er een koffietoer op de job, en een koffie met een koekje haalde me er weer door. 

Toen ik de fiets op ging, was het gestopt met regenen. Wat een gelukje, want het regende serieus, hoor, in de loop van de dag ! Nog een korte stop bij de bank, even iets regelen, dat duurde wel even, en uiteindelijk was het 16u vooraleer ik mijn appartementje binnenstapte. 

2 frisse en nieuwschierige poezen verwelkomden me, Chanel zag er goed uit, nergens sporen van haar maag-darmprobleempjes terug gevonden, ook haar etensbakje was leeg, dus de appetijt was er terug. Gelukkig.

Eerst een koffietje drinken, wat computer dingetjes doen, koken, TV kijken en alles voor morgen voorbereiden. Drukke dag morgen, weeral. En nu eindig ik in mijn zeteltje, met mijn TV op, maar met een knetterend haardvuur van YouTube, zo gezellig, zodadelijk nog een beetje lezen en vroeg de beddebak in. Ik ben echt wel graag thuis. Mijn veilig nestje. Ooit is er een tijd geweest dat ik niet graag naar huis ging, dat is echt wel voorbij, nu. Ooit was er ook een tijd, dat alleen zijn, of stilte, eng was voor mij ! Dat is ook veranderd, gek he, de leeftijd zeker ?

Nou, resultaat van dit dagje werken en home sweet home : 25087 stapjes.

Tot morgen, lieve mensen.

Terug fitte Bettina, happy Lizzie en gezonde Chanel

Na een heerlijk ontbijt, terug de fiets op, naar huis. Ik had de poesjes echt gemist. Zot, he, dat je u zo kunt hechten aan de fluffy wezentjes.

Heerlijk fietsweer, en ik zag veel joggers onderweg. Geen joggen voor mij vandaag, helaas, vooral recupereren. Mijn lichaam vroeg heel uitdrukkelijk om rust, dan doe ik dat ook.

Een warme verwelkoming door de poesjes (allé, ze hadden vooral honger, denk ik) en wat huishouden doen, met vele pauzes tussenin, nog een namiddagdutje en TV kijken. Dit gaat de dag worden met de minste stapjes ! 

Ook wat gepuzzeld. En de poezen komen dus echt op de stukken zitten waar ik aan bezig ben, he. Helaas is deze puzzel toch niet echt een succes. Het is een hele mooie afbeelding, en de puzzelstukjes zijn dus van hout. Een tijdje geleden had ik een glas limonade over de puzzel gemorst, en ja, hout slorpt vocht op, dus de puzzel is scheefgetrokken. En, de donkere stukken, die puzzel ik dan met de lettertjes die op de achterkant staan. Helaas is dat niet puzzelen zoals ik graag doen, met de A,B,C,D,E,F,G en H. De lol was eraf, dus ik heb de puzzel bij elkaar gedaan, en in de vuilbak gegooid. Zonde, maar, ik heb het geprobeerd, he. De mooie prent heb ik nog wel uit de doos geknipt. Souvenirtje.

Nog wat wasmachines gedaan, afwasje, koken en meal preppen, … best nog productief geweest. En nog eens gelachen met Team Jeroom. Hilarisch.

Resultaat van deze recuperatie-dag : 10239 stapjes.

Op naar morgen, ik heb er zin in, terug knallen op de job !

Bettina, Queen Lizzie en Prinses Chanel

Een vrij weekend, en ik ga ervan genieten, want mijn vrije dagen zijn voorbij, en binnenkort weer heel wat dagen achter elkaar werken, dus, nu nog ff genieten.

In de ochtend veel gewassen en huishouden gedaan, en even te voet naar de Delhaize, om toch iets van extra wandeling gedaan te hebben.

Daarna de fiets op, naar de vrienden in het Vossenhol. De vrienden trekken vaak naar de Moezel, en brengen wat spulletjes mee voor me, die super goedkoop zijn, daar. Dus, met de fiets naar daar, want meestal komt er wel een wijntje bij te kijken. Spulletjes ophalen en wat quality time. 

Het zal een korte blog worden, want het was plezant ! Héél plezant, en een deel dingen zijn wat 'blurry'. En hetgeen ik me nog herinner, nou, niet geschikt voor een blog, waarvan ik niet goed weet wie het allemaal leest.

Maar morgen, den 20ste, ga ik weer een alcohol-vrije challenge aan.

Resultaat van deze dag Vossenhol :15060 stapjes (ik heb nog staan dansen in de veranda, daarom die vele stapjes !)

Tot morgen, met een dafalganneke of 2, denk ik.

Bettina, Lizzie en Chanel

Een onderbroken shift vandaag. Dus een stukje 's morgens werken, en een stukje 's avonds. Je werkt dus op de piekmomenten, dus, veel stapjes ! 

Gisterenavond gaan slapen rond 21.30u, en ik lag dus klaarwakker in bed. Door de warmere temperaturen waren er toch enkele muggen binnengevlogen, en die hadden vanalles te vertellen, rond mijn hoofd. Dus, na een uurtje liggen woelen, maar wat beginnen lezen. Ik had vrij laat gegeten, misschien was het dat ?  Geen idee, uiteindelijk toch in slaap geraakt, en het opstaan ging niet soepel, maar het was niet dramatisch.

Niet zo veel stapjes op de vroege shift, want ik moest 'bad' geven, en dan sta je veel in een badkamer, minder over en weer naar kamers. Desondanks, ik ben geen luie trien, toch nog wel wat stapjes verzameld.

Om 11u gedaan, en op de fiets ineens naar de Finse Piste, en 35 minuten gelopen. Héérlijk, wel wat oververhit geraakt, door de hogere temperaturen, en de hartslag wat hoog, ach ja, dan is het zo. 

Naar huis, douchen, eten maken, en al direct terug werken, de late shift. Ik geraakte moeilijk op gang, ik had iets te veel gegeten, en mijn maag was zwaar. Het vele stappen haalde de druk eraf, en na een 2-tal uurtjes was het verdwenen. Wel niet veel gegeten, 's avonds. Overeten, dat doe ik vaak, he, luisteren naar je lichaam op vlak van eten, doe ik niet zo goed. Werkpuntje.

Na de late shift, naar huis, en heel tevreden, vrij snel in bed.

Resultaat van dit dagje werken en joggen, een topdag : 36694 stapjes !

Tot morgen, beste lezers.

Bettina, Lizzie en Chanel

Een dagje verlof, en waarom, de papa is jarig ! Sinds de dansschool er niet meer is, neem ik altijd een dagje verlof op mijn ouders hun verjaardag. Ik werkte vroeger zo goed als 7/7 met hen samen, en met mijn nieuwe job, zie ik ze vele minder. De verjaardagen, die wil ik tesamen vieren. Vandaag dus, de papa.

Een licht ontbijtje, thuis nog een 2-tal uurtjes huishouden en rondhollen, en daarna de fiets op, samen afgesproken, bijpraten, pakjes open doen, lachen, lekker eten, en 6 uur later terug naar huis gefietst. 

Heel weinig gestapt dus, vandaag, maar mijn hart gevuld met 'memories'. Die tellen toch ook, he.

Thuis aangekomen, mijn werkdagje voor morgen voorbereiden. Schoofzakjes maken. Normaal had ik een vroege shift, maar door ziekte van een collega, is het een onderbroken shift geworden. En tussenin wil ik graag gaan joggen. Dat stond normaal gezien vandaag op de planning, maar ik was later dan voorzien thuis, en op de Finse piste wil ik alleen gaan lopen, als het licht is. Het schemerde al, toen ik thuis kwam. 

Morgen een onderbroken shift, ik heb mijn loopkledij al klaargelegd, want ik ga van de job rechtstreeks naar de Finse Piste, dan naar huis, douchen, eten en terug werken. Morgen dus een inhaalbeweging voor 'stappen zetten'.

Wel een goeie tip van ons mama gekregen, op GoPlay de korte serie 'Kamp Jeroom'. Ik heb me kreupel gelachen ! GE-WEL-DIG ! Soms toch een dilemma, zoveel leuke dingen om te zien, lezen, doen, ga ik wel genoeg tijd hebben, ooit ?

Nu nog een lekker gember-thee drinken, en mijn zalig bed in.

Resultaat van een dagje quality-time met de ouders : 16650 stapjes

Tot morgen, lieve lezers.

Bettina, Lizzie en Chanel

Een vrije dag, en toch ga ik naar de job ! Straf, he. Het is de dag van de zorgmedewerker, vandaag, en dan worden wij altijd in de bloemetjes gezet, met enkele originele cadeautjes en activiteiten, dus dat wou ik niet missen.

Maar, omdat ik de vorige dagen niet zo veel gestapt heb, ga ik dus te voet, naar de job. Eerst bij de post een pakketje ophalen. En bizar, ik weet niet of jullie dit al hebben voorgehad, je gaat een pakketje ophalen, het is inderdaad een pakket voor mij, maar niet het pakket dat ik wou ophalen ? Djezus, waar moet ik dat ander pakket gaan vinden, zeg. Straks, ik kijk het straks na.

Toegekomen op de job, leuke versieringen in de cafetaria, kleurrijke pakjes en lekkere hapjes. Yeah ! Kim, onze directeur, liet ons enkele activiteiten uitvoeren, tesamen met de collega's, het was best grappig ! Een cadeautje op het einde, en ook nog eens een spel, waarin we vragen moeten oplossen, de volgende week, en we nog een extra prijs kunnen winnen. We moeten dan vragen gaan stellen aan collega's, dat vind ik wel leuk. En, totaal verrast, de allerlaatste vraag is : Hoe noemen de katten van Bettina ! Hilarisch. Ik praat inderdaad voluit over mijn 2 fluffy bolletjes met een staart, en ze kennen ze allemaal, of toch de collega's die met mijn in aanraking komen. Héérlijk ! Werd ik goed gezind van.

Even wachten op mijn fitness buddy, en samen naar de fitness, tussenstop Lidl. De nieuwe workout die ik gisteren bij Jannis gekregen had, uitvoeren, met zijn tips, natuurlijk. Er waren een paar toestellen bij, jongens toch, reality check, nope, lukt niet. Maar ik ben klaar voor de strijd, ik ga verbeteren. De krachtzone, daarboven, is echt wel mijn ding., zeg

Daarna te voet naar huis, via de velden, het padje dat ik onlangs ontdekt heb. Heerlijk, 200 meter verder merk je niets meer van de Boomsesteenweg, geluid weg, natuur in. En warm, het was warm, wat een verschil met de vorige dagen, zeg.

Thuisgekomen, en tevreden met mijn extra stapinspanningen. Nog wat huishoudelijke taken, douchen, pakje inpakken voor mijn papa morgen, en wat opruimen. Begonnen om mijn bureaustoel in elkaar te zetten. 

Toen ik de doos open deed, bleek de stoel wel héél rood te zijn. Ow wee, ik wou eigenlijk een andere, maar die was uitverkocht, en dan toch nog eenzelfde model in het 'bordeau' gevonden, ik dacht, nou ja, dat is ook wel oké. Het is alleen de zitting of het stoffen stuk. Nou de stoel is vuurrood, van kop tot teen. Het was niet echt mijn plan, maar met die dingen kan ik dan weer hartelijk lachen. Beetje gelijk mijn knalrode fiets en en mijn foute rode sokken in de fitness gisteren. Ach ja. 

Het ineenzetten van de bureaustoel heb ik halverwege moeten staken, ik werd moe, het lukte niet goed, en mijn bed riep. 

Het was een leuke dag, tevreden kijk ik terug, ik voelde me echt wel een held, ook in de fitness, met mijn kleine extra gewicht van 2,5 kg. 

Resultaat van een pittige stapdag : 26623 stapjes

Tot morgen, lieve lezers. Dan is mijn vader jarig ! Feestje !!!!

Bettina, de zorgheld, Lizzie, the Queen, Chanel, the silver lightning

Een agenda die redelijk vol staat, vandaag, maar ik vermoed niet heel veel stapjes zetten. Daar moet ik hoogdringend iets aan doen, hoor ! Misschien morgen ! Ook nog eens met de auto naar het werk, want misschien moest ik rijden. Niks fietsen dus.

Eerst met een vroege shift gaan werken, voor amper 1,5 uur, want daarna werd ik verwacht om naar een opleiding te gaan, met enkele collega's. In de volle spits van de ochtendshift, moest ik dus terug mijn jeans aandoen en de auto in, naar Borgerhout. Zitten, niet stappen, dus ! Ik moest niet rijden, en mocht dus wel rustig achterin zitten.

De opleiding was interessant, en op sommige vlakken wat overdreven, maar hey, ooit de perfecte opleiding gevolgd ? No way, Joséé ! Dus, best oké. We zijn als zorgmedewerkers sowieso verplicht om een aantal opleidingsuren per jaar te volgen, om ons bij te schaven. Allemaal betaald ! Was in mijn zelfstandig statuut niet, zene ! Meestal moest ik betalen voor die opleiding, hoe omgekeerd kunnen werelden zijn ! Dus mij hoor je niet zagen, er was water, koffie, goed gezelschap en mijn hersentjes werden geactiveerd.

Met een beetje schaamte kwam ik terug aan op de job, waar de machine draaide, dus zonder mij, en heel wat drukte heerste. Uniformpje aan, en terug vertrokken. Voor nog een kleine 3 uurtjes. Toch nog wat stapjes gezet, en daarna snel, mijn jeans terug aan, naar de fitness !

Daar afgesproken met mijn Fitness Buddy. Mijn jeans weer uit (weeral !) en sport legging aan. Damn, mijn sportschoenen vergeten ! Dus met mijn geklede sneakers naar de Kracht afdeling op het eerste verdiep. Het was geen zicht ! Hilarisch. Enkele fitness oefeningen doen als test. Ik heb een leuk boek gekocht en moet uitzoeken wat mijn maximum gewicht is dat ik kan dragen met 1 bepaalde oefening. Mijn buddy had ik nodig, moest ik me even overschatten, dat die me onder mijn gewichten zou kunnen komen redden. Gelukkig was ik nuchter genoeg, en was het niet nodig, maar, safety first. 

Daarna, naar de Ikea, nog een knutselmeubeltje halen, een bureau stoel. Ik wou het met recupereerde stoelen doen, aan mijn bureau, maar het schuift niet, en zit wat laag, dus, toch maar een bureaustoel uitzoeken. Ene gevonden ! Naar de voorraadhal. Naar gang 29 plaats 30. Leeg !!!! Allé, zeg, wat nu ? Moet ik hier in die voorraadhal op goed geluk ene gaan kiezen. Grmbl …. toch even over en weer gelopen, en dezelfde stoel nog gevonden, in een ander kleurtje. Roooooodddd. Nou ja, dat kan wel. Past bij mijn rode sokken die in mijn geklede sneakers zaten, onder mijn sportleggen. Dus, toch nog gered.

En dan, naar huis. auto binnen, alles naar het 2de verdiep gedragen (weer fitnessen), en heel even zitten. Het was rond 17u. Iets eten, oprommelen, even met de poesjes bezig zijn, want die had ik oprecht gemist, vandaag. Een beetje moeten poetsen, want 1 van de poesjes is wat ziekjes geweest in de buik. Nochtans liepen ze er fit bij. Dat is dan een dilemma, als je er 2 hebt, he. 

Via de app bericht gekregen dat het morgen huisvuil was, dus, propere kattenbakken voorzien, (2 katten heb ik, dus 3 kattenbakken, zo moet het volgens de boekjes, en de katten doen altijd netjes erin, nooit ernaast). Toch nog wat stapjes. Huisvuil buiten zetten (2 verdiepen naar beneden, terug naar boven).

En dan, tegen 20u, terug naar de fitness, want ik had me ingeschreven voor een gratis workshop rond 'Kracht training'. Beetje info kan nooit geen kwaad, want ik 'doe maar wat'. Wel gekozen om te fietsen. Na een uurtje info gehad te hebben, was het 21u, en terug de fiets op naar huis. Pffff, geen afspraken meer, alleen nog met mijn knappe fitness puzzel.

Ik heb mezelf een mooie fitness puzzel gekocht, met 2 mooie 'body's op, motiveert me wel, ook om te puzzelen. Hahaha … het mannengedeelte is zo goed als af. Het vrouwengedeelte komt nog. Ik ga de puzzel Yannis noemen, want de info sessie was gegeven door Yannis, en de man op de puzzel, in bloot bovenlichaam, zonder hoofd, lijkt er wel wat op. Voila, Yannis.

Iets later gaan slapen dan anders, maar hey, morgen een vrije dag, dus het kan er wel af. En puzzelen aan de Yannis, nou, je blijft graag wat plakken, he.

Resultaat van druk dagje : 25050 stapjes

Tot morgen, 

Bettina, Lizzie, Chanel en Yannis

Een vroege shift, na een veel te korte nacht. Gisteren late shift, en dan stroomt de adrenaline nog zo door je lichaam, dat ik dus niet onmiddellijk ga slapen. Nog een glaasje wijn, om tot rust te komen. 

De vroege shift werd een 'verkorte vroege shift', want de 'jaarlijkse teamvergadering' stond op de agenda. En dat mag dus tijdens je werkuren. Voor iemand die 22 jaar zelfstandig geweest is, en alles 'buiten zijn werkuren' extra erbij deed, is dat bizar, he. Trouwens, een 'werkuur' dat bestond niet echt, het was gewoon werk. Werelden van verschil, en ik mag van beide werelden proeven.

Maar dus, de vergadering. Het is een bespreken van het jaar en trachten verbeteringen door te voeren, leuke weetjes en de moment voor ideeën en ergernissen te uiten. De directeur, diensthoofden en alle disciplines zijn aanwezig. Uiteraard ontbreken er heel wat collega's, maar er zijn toch altijd heel wat collega's present.

Een PowerPoint, slides, verschillende sprekers, en ook wat interactie, met belegde broodjes als hapjes. Heel wat nieuwtjes. Ik ben benieuwd, ik sta er zeker open voor, om het te testen.

De werkshift was dus korter, en ik heb dus 2 uur lang stilgezeten, en geluisterd, helaas kost dat wat stappen vandaag.

Later dan anders thuisgekomen, en redelijk moe neergeploft, en niet veel meer gedaan. Onesie aan, wijntje ingeschoken, te veel gegeten, filmpje gestart, maar niet uitgezien, de man met de hamer kwam langs en ik ben heel vroeg gaan slapen, het was 20.30u, denk ik. Morgen nog 1 vroege, en ik had nog wat slaap in te halen van de vorige nacht.

Dus, resultaat van deze dag vergaderen : 19415 stappen. Niet slecht, maar doorgaans doe ik het beter.

De Roze Mars mailt me regelmatig met mijn overzicht van stappen en stortingen. Ik zit in de helft van mijn totale stapjesdoelstelling ! Woehoe !

Tot morgen, lieve lezers.

Bettina, Lizzie en Chanel

Vandaag gaan stemmen ! Yeah, en ik ga stemmen, op danscollega's, die ik totaal onverwachts in Aartselaar tegenkwam. Supertof koppeltje, en ja, ik ga gewoon stemmen uit sympathie, omdat het toffe mensen zijn, en ik hoop en geloof in hun goedheid. Is da naiëf ? Ja, is zo, maar in mijn naieve wereld, van 6 jaar geleden, was ik supergelukkig, dus ja, waarom niet.

Een tweede late shift, en eraan begonnen. Helaas, een overlijden in de namiddag in het rusthuis, het was een beetje verwacht, maar het blijft een lotto, want sommige lichamen zijn zo sterk, dat ze langer blijven leven, dan de ziel het wil. Als je deze regel 2 keer moet lezen, dan snap je het. Jeanneke, ze is een sterreke geworden, zo zeggen we dat dan, op 'ons werk'. 

Ik ben haar mee gaan 'opleggen'. Moeilijk woord, maar ik verwar 'opleggen en afleggen' altijd. In mijn instinct komt 'afleggen' naar boven, dus ik weet 'opleggen' is het juiste. Dat lijkt vies, en vroeger werd ik al ziek aan de gedachte alleen al, maar je kan je als mens echt wel 'bijschaven'. En het gaat beter. Ook de collega waarmee je dit doet, is heel veel waard. En vandaag, was het oké. Jeanneke, om een sterreke te worden, was goed voor haar.

Natuurlijk, gewoon praktisch gezien, heel wat werk, zowel voor mij als de verantwoordelijke verpleegkundige, en we hebben da goe gedaan, al zeg ik het zelf.

De rest van de shift was prima, hard gewerkt, goed uit mijn doppen gekeken om de medicatie correct te doen, want medicatiefouten zijn pijnlijk, en zelfs deze grote madam is er af en toe al eens schuldig aan. Maar, i did good, deze avond. Jeanneke moet gewaakt hebben over me.

De shift verliep goed, en ik fietste naar huis, happy, want het was oké. Had ik een top gevoel ? Nee, dat ontbrak me wat, maar hey, kan niet elke dag regenbogen en eenhoorns zijn, he. Een glaasje witte wijn, en naar bed, beetje rebels, zelfs zonder mijn tanden te poetsen. Moest mijn droomprins komen, deze nacht, hopelijk heeft hij corona, en is zijn reukorgaan wat aangetast.

Resultaat : gaan stemmen en late shift met heel wat over en weer geloop : 28756 stapjes

Veel liefs, Bettina, Jeanneke, collega gelijkvloers, Lizzie en Chanel.

De dag begonnen, met een loop-doel, training, voor de Urban Trail in Mechelen, in december. Het was droog weer, dus was ik al tevreden. Maar kkkkkoooouuuuddd ! Djezus. Binnenkort terug handschoenen om te lopen. Ik draag al handschoenen om te fietsen, maar eens je ze voor het lopen draagt, begint het te vriezen, da's echt oud, he.

Naar de Finse Piste, want daar heeft mijn lichaam echt wel baat bij. Muziek in de oortjes, en het parcour 3,5 keer afgelegd, en ik had mijn doel behaald. Ik begin het lopen terug plezant te vinden. De eerste keren, is dat gewoon afzien, he. Maar het begint, yessss, very happy. Dus, dat zijn al extra stapjes voor vandaag.

Dan natuurlijk niet héél veel tijd meer, douchen, eten, en naar de job. 

Daar verliep het minder soepel. Een klein conflictje met een collega, en het werd wel wat uitgepraat, maar de discussie bleeft toch wat tussen ons in hangen. Je probeert je er dan over te zetten, maar het put je uit, he. Ik ben er in eerste instantie om te werken, mijn job goed te doen, en het 'gedans' tussen alle karakters waar ik mee moet samen werken, vraagt veel energie van me. Voor de bewoners, gaat dat vanzelf, dat zijn mijn 'klantjes', mijn 'cursisten', zoals vroeger. Maar er zijn daar véééééél collega's, veel meer dan ik ooit in de dansschool had, enne, in de dansschool, waren mijn ouders en ik een beetje 'het bestuur', he. Nu zit de vork wel helemaal anders in de steel. En ik doe mijn best, maar het is niet simpel, en je hebt meerder kleine conflicten, he. 

In ieder geval, de job ging goed, de bewoners kregen wat ze nodig hadden, geen mensen gevallen, geen zieken, geen ruzie tussen bewoners, … op zich, een goeie shift. En mijn snoepen ook heel goed kunnen controleren. Een paar kleine koekjes, maar dat is minimaal ten opzichte van alle snoep en koeken die daar vaak gepresenteerd worden. In mijn volgende 20-dagen challenge, komt de wijn er weer bij, no wine for mine, en ook, no candy is trendy. Yep. Ik start er binnen een dikke week aan. Ik hou jullie op de hoogte.

En voila, de dag zit erop, naar mijn zalige bedje, want morgen, moet ik gaan stemmen !

Veel liefs, Bettina, poezencollega's Lizzie en Chanel

OMG, 20 dagen niks alcohol gedronken, i did it ! Geen wijntjes, en ik heb maar een 2-tal momenten gehad, dat ik er echt naar snakte. En daar ben ik doorgeworsteld. Trots op mezelf. Opstaan 's morgens ging idd vele makkelijker. En geen 'dutjes doen' na de job. Natuurlijk, ik heb niet zulke zware werksessies gehad, deze 20 dagen, dus dat kan ook wel meetellen. Maar het doet idd wel iets met je lichaam. Of het op de weegschaal verschil heeft uitgemaakt, vermoed ik wel, want sommige broeken 'snijden' niet meer zo. Op het 'weegschaal-ding' gaan staan, doe ik op een keertje wel eens, maar niet vandaag. Don't rain on my parade, he ! Enne, trouwens, volop aan het genieten van mijn mooie roosjes.

Nadat ik toch wat langer geslapen had, uit bed gesprongen, gezond ontbijtje en naar de fitness. Dit weekend heb ik 'late shiften', dus best al wat naar het 'late regime' toewerken. In de fitness heb ik me weer goed geamuseerd. Een douchke thuis, en wat gerommeld in huis. Vandaag stond er een gezellig etentje met een vriendin op de planning, en ik ging de wijn meebrengen, nogal wiedes ! Om toch 'iets' van extra stapjes te zetten vandaag, besloot ik om naar de Delhaize te wandelen. Voor de rest heb ik vooral thuis me bezig gehouden, het was een leuk dagje. Mijn eten voor de volgende dag al voorbereid, want morgenvoormiddag staat er 'joggen' op het schema, en ook gaan werken, dus een beetje organiseren, he.

Met de fiets naar de vriendin en van een fijne avond genoten. Ze kookt geweldig, leuk gepresenteerd, amai, en een mega lekkere groentenschotel gegeten. Wijntjes hebben gesmaaaaaaakt ! En een zalige kaastaart als dessertje. 

Thuis gekomen, toch redelijk snel gaan slapen, al dat genieten, ge wordt daar zo moe van, he !

Resultaat van een dagje fitnessen, Delhaize doen, huishouden : 18532 stapjes.

Tot morgen, lieve mensen.

Bettina, Lizzie en Chanel

Een aftel-dag ! Morgen, exact, heb ik mijn mini-challenge gehaald. 20 dagen geen wijntjes. Waarom ? Gewoon, karakter training, en voor de kilo's. En ik ga mezelf belonen met 20 zalige rozen, uit de rozenautomaat van Rozen Scheers in Kontich. Dat is nu eens de gezondste automaat die ik ken, se.

Mijn intentie dus, een wandelingetje naar de automaat. Maar eerst, mijn ontbijtje wat laten zakken, heerlijk puzzelen. Oh, doe ik zo graag ! En ik ben ook volop aan het fitnessen, dus, om mezelf te motiveren, heb ik me op amazon een sexy puzzel gekocht, van een mannen -en vrouwenlichaam, knap afgetraind in de fitnesszaal, hele mooie prent ! Het is een houten puzzel, ook wel speciaal, en achteraan de stukjes, staan letters op. A, B, C, D, E, F, G en H. In het begin dacht ik, pfffff, dat is voor beginners, dat gebruik ik niet, zene. Nou, heb ik mijn mening wat moeten bijschaven, zeg. Oeps. Mooie prent, maar véél zwart en donker. En die lichamen, zo gespierd, maar het trekt allemaal op elkaar, dus ik heb me moeten 'geven', en ik gebruik nu braaf de lettertjes. De WasGij en de Comic en de Jan Van Haasteren puzzels, zijn wel makkelijker, maar hey, een knap fitness lichaam is niet in dag gebouwd, he, dus, ff karakter tonen. Ik ben vandaag echt vertrokken, met de puzzel, ik heb mijn puzzeltactiek aangepast, en ik begin heel wat stukjes te leggen, yessa !!!!

Daarna, rugzakje weer opzadelen, en naar de bloemenautomaat wandelen. Een dagje te vroeg, ga ik mijn bloemetjes, mijn beloning, halen. De rozen zijn zooooo mooi, en sterk ! Ze staan echt wel 2 tot 3 weken. Vorige keer had ik witte rozen gekozen, met een fel roze rand. Magnifiek. Dat liedje 'Flowers' van Miley Cyrus, dat is er dus 'boenk' op, daar word ik instant vrolijk van. De wandeling naar de bloemenautomaat was een beetje saai, maar met een leuke podcast in mijn oren, was ik vertrokken. Heel dreigend weer, zou kunnen gaan stortregenen elke moment, maar toch het geluk even tarten, we zien wel.

Aan de bloemenautomaat, stond ik toch weer even vol verwondering. Zalig toch, wie bedankt nu zoiets ! Een bloemenautomaat. Lap zeg, de bloemetjes zijn opgeslagen. Vroeger was de ruiker met 20 rozekes ook 20 euro, het is nu 25 euro geworden. Grrrrr, .... ach ja, dan is het zo. Je kan ook voor kleinere ruikers kiezen, voor 15 euro. Ik wou er weer 1 van 20 rozen, voor mijn 20 dagen 'no vino'. Toch weer gekozen voor de mooie witte met roze rand. Ze zijn zo mooi ! En daarnaast staan dus 2 ongezonde automaten, en me daar toch ook verwend met een kinderBueno. 

En met die ruiker rozen in mijn rugzak, terug naar huis, daar de bloemetjes binnen zetten, het is zo eens iets anders, he. Tussenin nog wat huishouden, en daarna naar de kapster, met een nieuw boek.

Terug een verzorgd winterkleurtje op mijn haartjes, de afgebleekte zomer uit mijn wilde haren. En terwijl ik daar dus 3 uur doorbracht, 2 koffies op dronk, werd ik helemaal meegezogen in het boek 'De laatste pijl'. Woaw, een biografie, de tijd vloog voorbij.

Vrij laat terug naar huis, snel nog eten opgewarmd en me genesteld in de zetel voor een romantische Netflix-film. 

Het was een zalige dag, met een extra wandelingetje weeral. En de weergoden waren me goed gezind, geen regen toen ik buiten was, wel toen ik bij de kapper zat. 

Resultaat van een dagje stappen : 26764 stapjes.

Tot morgen, beste lezers.

Bettina, Lizzie en Chanel

No working today ! Wakker geworden met toch een beetje honger, dus, een gezond ontbijtje met roggebrood en kippewit, om mijn chips van gisteren wat te compenseren. Niet té veel eten, want vandaag is het weer jog-training ! Het ziet er redelijk bewolkt uit, maar ik ga gewoon. De fiets op, naar de Finse Piste, want dat vond ik echt wel de max. De piste heeft een soort van 8 vorm, met een klein stukje bos, ideaal voor mijn talrijke plaspauzes.

Het lopen ging goed ! Leuk muziekje in de oren, en gaan ! Wel met wandelpauzes tussen. Mijn zijkanten van mijn heupen beginnen te schuren, dus voorlopig mini-pauzes tussen in. Ik ben begonnen met 4 km minuten lopen, en pauze, en zit nu al op 7,5 minuut lopen en pauze, en telkens 4 keer herhalen. Ik mikte nu op 30 minuten lopen. Dat maakte dus 4 km. In december moeten we 7 km lopen, dus dat is haalbaar !

Tevreden en met een rood hoofd, naar huis gefietst. Douchen en wat rondlummelen in het appartementje. Ook nog voorbereidingen treffen voor mijn consultatie bij de huidarts. Ben ik blij dat ik daar ben binnen geraakt, zeg ! Ik heb atopisch eczeem, en dat steekt dus regelmatig de kop op. Ik weet ondertussen goed hoe ik dit moet behandelen. Meestal op mijn armen en handen, maar de laatste maanden had ik het ook in mijn gezicht, op 1 plekje. Mijn poging om dit op dezelfde manier te behandelen, faalden, want het eczeem kwam op 5 plaatsen terug, en de laatste keer onder mijn oog. Heel gevoelig huidje, daar, en ik wist me geen raad met hoe dit verder aan te pakken, het leek niet te helpen. Het viel niet heel erg op, en als je niet weet dat het er is, zoek je er niet achter, maar, het was er al verschillende maanden, en smeren met cortizone in je gezicht, ik had er wat schrik van. Ik mailde dus naar mijn praktijk, maar ik kreeg geen gehoor, ik mailde nogmaals, met foto's bij, en data van de vorige consultaties bij, want er is een patiëntenstop, maar ik zat al tussen de patiënten ! Na een tijdje maar mailen naar mijn huisartsenpraktijk, kunnen jullie me verder verwijzen. 

En verleden maandag een mail in mijn mailbox van de dermatoloog, ze ging me zeker helpen, mijn mail was in de spam terecht gekomen. En ze stelde dus een datum voor, vandaag, 3 dagen later. Jongens toch, heb ik ff geluk dat ik vrij ben, vandaag. Daar moet je geluk in hebben, dan. Oef. Ik heb dus telkens genoteerd wanneer ik welke zalfjes gesmeerd heb, met welk resultaat (ik ben dol op schema's), ik ging ook al mijn zalfjes en productjes meenemen, om hopelijk op te speuren wat er mis ging. Dat dus een beetje voorbereiden. Die dermatologe nam me er even snel tussen, dan moet het ook in orde zijn. En zoals het ook hoort, was er dus vandaag niets eczeem te zien in mijn gezicht, he. Grrr ... gelukkig had ik foto's.

Het was dus fameus gaan regenen, maar de auto buiten halen, kost me meer moeite, dan gewoon mezelf inpakken in regenkledij en met de fiets gaan. 

Bij de dermatoloog mijn verhaal gedaan, alles getoond wat ik moest tonen, en ze stelde me gerust : je bent heel goed bezig, je doet exact wat je moet doen, eczeem heeft nu eenmaal opstoten. Woaw, dat had ik niet gedacht, want de eczeem komt op 5 plaatsen terug in mijn gezicht. Ze gaf me nog een ander zalfje, wat ik moest uittesten. Maar ik was gerustgesteld, want die eczeem in je gezicht, nou, spreekwoordelijk : it is right in your face, hé. Onverwachts trots op mezelf, en ook vooral blij dat ze me wat gerustgesteld had, en wat goeie tips gegeven heeft, fietste ik in de plensregen naar huis.

Thuis mijn comfy training aan, en beginnen rondlopen, spelen met de poesjes en nog wat werken aan de verjaardagscadeau's van enkele mensen. Zo leuk ! Geheimpjes zijn altijd tof, he. Ondertussen een zeer mooi momentje tussen mijn 2 viervoeters. Lizzie lag te slapen op een kussen naast me, en Chanel op mijn schoot. Chanel ging bij Lizzie liggen, wrong zich in onmogelijke bochten om zich toch gemakkelijk te leggen, en wonder boven wonder, bleef Lizzie liggen ! Lizzie is een 'no touching kitty'. Niet zo knuffelachtig. Maar ze liet het toe. Ik heb toen wel 35 foto's getrokken. Chanel zelf heeft nog geen 'zittend g..', dus even later was ze weg.  Maar zo een schoon momentje !

Ik vermoedde natuurlijk dat de stapjes niet al te veel gingen zijn, vandaag, maar eigenlijk, maar wéér was ik aangenaam verrast, zeg. 

Stapjes van deze dag lopen, huishouden en dermatoloog : 21056 stapjes.

Héérlijk happy !

Tot morgen, beste lezers.

Bettina, Lizzie en Chanel

Vroege shift, ander verdiep. Vol enthousiasme me erin gegooid. Alles is vlot verlopen. Goed doorgewerkt en kunnen doen wat ik moest doen. En zelfs met maar 5 minuten langer werken dan voorzien ! Fier op mezelf, want ik had lang op een computerprobleem zitten dubben (ja, ook in de zorg, soms computerstress), en ineens vond ik de oplossing, en het was zooooooo simpel. En toen ging ik op mijn eigen kop zitten, omdat het zo simpel was en ik daarvoor dus een maand op de sukkel was, met dat programma. Tjezus ! En erna, ging mijn mood alleen maar naar beneden.

Er volgde nog een gesprekje over een foutje dat ik gemaakt heb op de job, wat helemaal mijn verantwoordelijkheid was, maar het hielp niet bij mijn shiny regenboog, die werd alleen maar zwarter. Soms kan ik mega streng zijn voor mezelf, weet je. 

Moeilijke conversatie met enkele collega's over afspraken maken, en dat ging niet van een leien dakje. Arrghhh, soms heb je van die dagen, he. Regenboog is zwart nu, zonder glitters. 

Onverwachts mijn vader nog gezien, hij helpt één van onze bewoners in het rusthuis om op te starten met zijn muziek. Het is DJ Dré ! Dré speelt muziek met een serieuze mengtafel, heeft wel 6 muziekboxen op zijn kamer en gebruikt CD en minidisc'en, wie kent dat nog, minidisc. En mijn vader heeft een houten DJ tafel/bak op wielen gemaakt voor hem, zodat hij makkelijk zijn muziekinstallatie kan verplaatsen en opstellen. Vandaag kwam mijn vader die DJ-tafel leveren bij DJ Dré. We waren allemaal enthousiast ! Nu moet DJ Dré zich wat installeren, en beginnen oefenen, en op 30 oktober, dat is dus nog tijdens de Roze Mars, speelt hij een eerste keer in de cafetaria ! Woehoe ! Mega spannend !

Ik bleef toch beetje moedeloos, hoewel er niet echt iets enorm gebeurd was, gewoon, het was er. En je draagt dat dan mee. 

Na de job, was mijn plan om te gaan fitnessen, en dat heb ik gedaan, dat heeft wel iets geholpen. Vooral de armen getraind, yeah.

Nog even de Action binnen, voor een onderdeel van een cadeautje dat ik niet mag verklappen, en dan dus mijn 'pindakaas cakes' en 2 pakken chips meegepakt. Damn.

Ken jezelf, he, bij emo-dipjes, ga ik emo-eten. En ik zit in een challenge, die ik mezelf heb opgelegd. 20 dagen geen wijntjes, of geen alcohol. Waarom de challenge ? Voor de calorieën en ook, karakter training. En vandaag moest ik echt wel vechten tegen de nood voor een glas wijn. Maar daar heb ik aan kunnen weerstaan, yeah. Action verkoopt ook gene wijn, gelukkig ! De BBQ chips en Cheetos Chips, die zijn eraan gegaan. Geen avondeten, zelfs, gewoon chips ! Want, thuisgekomen, was al 18u, poesjes eten geven, en dan nog 2 telefoontjes doen, om wat zaken af te handelen, en mijn pijp was uit. Geen groenten vandaag, zeg, alleen ongezonde brol. Mijn fitness zak en werkzak staan hier nog, dat is voor morgen.

2 afleveringen van The Resident verder, voel ik me terug wat beter, terug wat kleur in mijn regenboog en een stinkende mond van die chips. Die warme douche heeft ook geholpen, en de begripvolle poesjes, ze deden niet ambetant. Tanden poetsen maakte het plaatje af, je weet nooit, als mijn prins me komt wakker kussen, en ik ruik naar de Cheetos, dat is pas een afknapper.

En als ik nu goed nadenk over alles, nou, ik ben een ongeloofelijke people-pleaser. Moest ik nu ook mezelf wat meer pleasen, dan zou ik me niet zo vaak in de nesten werken, en zulke verloren gevoelens hebben, moedeloos, mezelf wat tekort gedaan. Ja, laat dat mijn voornemen zijn, iets meer eerst 'ikke', en ook gewoon op een gezonde manier 'ikke', niet egoïstisch ikke, maar gewoon, 'ikke eerst'. 

De blog klinkt wat neerslachtiger vandaag, maar is niet dramatisch, hoor, vrienden. That's life,he, en meestal laat ik de minder leuke stukken er wat tussenuit, maar ze horen erbij, he. Dit is al voor de ervaren lezer, laten we het zo stellen. Seffens in mijn warme bedje, en morgen een nieuwe dag. 3 dagen thuis, wel plannen, maar niet gaan werken, dus, die 3 dagen doe ik vooral 'eerst ikke'. Doe je mee ? 

Resultaat van deze pittige dag werken, fitnessen en bank-chips-eten-netflixen : 26018 stapjes

Tot morgen, lieve mensen.

Bettina, Lizzie en Chanel

Een vroege shift, op het 2de verdiep, dat was even geleden. En het was een leuke shift. 

Ik voelde mijn wangetjes wat blozen, in de voormiddag, en ik dacht, amai, heb ik nu al opvliegers ? Tja, 47 jaar, dat kan beginnen, he, maar soms heb ik dat nog, dan denk ik, ik ben gewoon keihard aan het werken, dat is normaal, en een beetje blos kan geen kwaad. 

In de namiddag, vragen collega's me : Bettina, je ziet zo rood, en ook in je hals, ben je allergisch voor iets of zo ? Ik voelde mijn gezicht wel gloeien, maar zocht er niets achter. Een blik in de spiegel vertelde me : tomaaaaaaat ! Amai, wat was dat, zeg. Ook wel wat hilarisch om te zien.  'Heb je iets speciaals gegeten ?'. Euh, ik eet elke dag wel iets anders, dus ja, ik eet elke dat wel iets speciaals. Na lang denken, dacht ik, beetje zonnebrand ? Gisteren had ik op mijn terrasje in de zon gezeten, maar, ik was ingesmeerd met zonnecreme, factor 50 !

Ik ging het daar maar op gooien. Het trok wel weg naar de avond toe.

Veel tijd om erover te stressen, had ik niet, want snel naar huis, poezen eten geven, en naar vrienden een etentje en bijpraten. Nieuwe huisje bewonderen, nadat ik het met de fiets gevonden had, want in dat dorpje was ik nog nooit geweest. Gelukkig bestaan er fietsGPS'en. 

Eerst samen een spelletje Rummikub, allom bekend, maar ik speel het amper, dus het was best grappig omdat ik zo wat alle fouten maakte die ik kon maken. 

Lekker gebraad uit de oven, appelmoes (dat waren de groentjes, dus) en patatjes in de pan (mmmmmm). Héérlijk, dat gebraad was zoooo jammie. Dat moet je dus insmeren met mosterd ? Nog nooit gehoord, maar mega lekker.  

Nog een spelletje voor de vertering, met dobbelstenen en tellen, en een rood glinsterend drankje. Was heel zoet, en dat spelletje, dat heb ik gewonnen !

Daarna met de fiets terug naar huis en om 20.15u was ik thuis. Ik verlangde naar mijn bed. Tegen dat ik heel mijn 'avond-toilet' doorlopen had, was het dus 21u. 

Druk dagje, en heel leuk, maar ik was er wel moe van.

Resultaat van deze dag : 24061 stappen

Op naar dinsdag !

Bettina, Lizzie en Chanel

Mijn laatste dagje vrij, nou, dit kan ik wel gewoon worden. Lieve lezers, het lijkt alsof ik veel vrije dagen heb, maar oktober is een kalmere maand voor mij. Vrienden kunnen zeker getuigen dat ik vele uren en dagen werk, en nu, gelukkig, iets meer vrije tijd heb, doordat alle collega's terug uit vakantie komen. Yesssss … ideaal om mijn wandelingen te doen voor de Roze Mars.

Morgen een vroege shift, dus om 5.10u lopen mijn 3 wekkers weer af. Vandaag weer rond 6.30u gewekt, wel door jankende Lizzie. Chanel neemt die gewoonte gelukkig nog niet over. Chanel begint wel vaker te reageren op mijn gebabbel tegen haar, dan 'kroet' ze, net zoals Lizzie. Heel adorabel. Ze spelen veel samen, en het 'speel-vechten' wordt wel wat wilder. Ik hou ze altijd wat angstvallig in het oog, maar gelukkig blijven ze altijd in elkaars buurt, dus hebben ze gene schrik van elkaar. Lizzie blaast wel makkelijk. Ze heeft een kort lontje. Chanel heb ik dus nog nooit weten blazen. Duidelijk 2 verschillende karakters.

Begonnen aan mijn dagje in mijn proper appartementje. De was van het wasrek opgeplooid, en een sudoku naar de klo… gedaan, want ik had ineens 2 keer in een 7 in mijn vakje. (en ik dacht daarvoor dus echt, amai, het gaat snel, ik word hier goed in). Ik deed mijn sportkledij al aan, maar kon nog niet vertrekken. Ik had in het plaatselijk boekje van Aartselaar gelezen dat je vandaag een Fairtrade ontbijt kon bestellen, om te sponseren. Enne, ik dacht, ach ja, waarom niet, ze leveren het aan huis, tussen 9u en 11u. Dus de tijd nuttig vullen. Ik moet eerlijk zeggen, ik had hooooooonger, ik ontbijt meestal wel wat vroeger, maar, in een papieren zakje werd mijn ontbijt geleverd rond 9.30u.

Eerste indruk : amai, zo een klein zakje ? Maar, eens alles uitgeladen, had ik een fameuze schotel. En ook, het is om te sponseren, natuurlijk. Allemaal foute voedingswaren, maar toch eens leuk om op te eten. Choco, chocolade, confituur, ... gelukkig ook lekkere kaas en eiersalade. Veel zoetigheden, en dat op je nuchtere maag, niet zo gezond, maar wel mega lekker ! Ik koop nooit pistolets, dus dat smaakte enorm. Mmmmmm …. ik heb ervan gesnoept.

Daarna het stevige ontbijt even laten zakken, en wat gepuzzeld. Dat doe ik zooooooo graag. En ik ben met een ander soort puzzel bezig, dan dat ik normaal doe. Hopelijk krijg ik hem af tegen 31 oktober, dan kan ik een foto posten, want die puzzel is om 'op te eten' ! De puzzel is wat lastiger dan de andere, maar, ik denk dat ik eindelijk vertrokken ben. 

Het ontbijt was wat gezakt, dus ik zadelde mijn rugzak weer op, en besloot om te voet naar de fitness te gaan. Ik had me voorgenomen om het vandaag wat rustiger aan te doen, na die actieve dag van gisteren, maar ik moet wel 'iets' van stappen zetten, natuurlijk, anders moet je niet aan de Roze Mars meedoen. Dus, een kleine inspanning. Het nieuwe weggetje van gisteren heb ik terug genomen, zalig ! En een 500 meter verder was de fitness, dus, ik moest me niet meer opwarmen, daar toegekomen, en kon direct starten. Héérlijk ! Sinds kort vertoef ik op het 1ste verdiep, in de krachtzone. Klinkt mega stoer, en is het ook wel, maar ik hang op sommige toestel amper 5 kg aan, remember that ! Het is een 'stoer' begin, toch ?

In een nog warmer zonnetje terug naar huis gewandeld. Het werd dus een even zonnige dag gelijk gisteren, hoewel ze toch wat bewolkter gegeven hadden. Nou, mijn win.

Thuis gekomen, gedoucht, wat gelezen op mijn proper terrasje en eten gemaakt. Schoofzakje maken voor morgen, en wat TV gekeken, en dus eindelijk gaan zitten. Ik ben de serie 'The Resident' aan het kijken, maar ik had deze keer eens zin in iets anders. Ik was al een weekje aan het mijmeren om 'Eat, Pray, Love' nog eens te zien, en voila, dat heb ik dus gedaan. Julia Roberts is toch echt een pareltje, he. Ik heb ervan genoten.  

En voila, de dag is om, en mijn fantastisch bed roept. Morgen knallen op het werk, ik heb er zin in. Eerst nog een bedankje sturen, want ik heb onverwachts weer een gift ontvangen. Dan voel ik me echt glamoureus, hoor, als iemand me financieel begint te steunen. Amai, … Maar nogmaals, lieve lezers, de bedoeling is vooral, om de Roze Mars wat in 'the spotlights' te zetten, jullie te motiveren om ook wat te wandelen, en ik je via deze blog laat lezen hoe ik wandelen op een leuke manier inbreng in mijn leven.

Resultaat van een rustig dagje met wat fitnessen tussenin : 17846 stappen

Love ya all !

Tot morgen,

Praying Bettina for good workshift, Eating Lizzie Always and Loving Chanel, likes to Cuddle

Weer een vrije dag, het zijn er 3 achter elkaar, luxe !!!! Echt, daar geniet ik enorm van. En wat een topdagje was dit, zeg. Hoewel er niks speciaals gebeurde, lieve mensen, redelijk gewoon, misschien zelfs een beetje saai, maar ik vond het boeiend. 

Een stralend zonnetje vandaag, dus, wandelen voor de Roze Mars, natuurlijk. Deze namiddag verwacht ik nog een levering van een pakketje, dus mijn wandelsessies moeten in de voormiddag gebeuren. 

Ik had nog een bon liggen van Ici Paris XL, en er is een winkel aan de A12 Shopping. Via mijn wandel en fiets app'je Komoot, liet ik een mooie wandelroute maken naar de winkel. Binnendoor via velden, dus, dat wou ik eens proberen. 40 minuten wandelen, zou het zijn. Ik gokte, en deed geen jas aan. Wel mijn wandelschoenen, een roze jogging, mijn Think-Pink T-shirt, en een losse trui, met mijn rode rugzak voor m'n spulletjes in te steken. En weg was ik. Zalig zonnetje. De gps stuurde me enkele straten in, die ik nog nooit gedaan had, en na 5 minuten, zat ik in de velden ! Ik was zo verrast, door dit stukje rust en kalmte, vlak naast die Boomsesteenweg. Heel in de verte kon je de Boomsesteenweg horen, maar het zicht, gewoonweg schitterend. Het gras was nat van de ochtenddauw, de zon stond laag en de omgeving was open en weids. Héérlijk ! Het padje kwam uit op de parking van de A12 Shopping aan de Boomsesteenweg. Ik was met verstomming geslagen. Nou, in de toekomst, altijd langs hier, hoor, ipv langs die stinkende Boomsesteenweg. Als het licht is, natuurlijk. 

Even de Action binnen (gevaarlijk !), en er is al een hele rij met kerstgerief. Jippiejajee ! Ik ben een kerstfanaat, hoor. Bij mij is er al kerstversiering voordat de Sint geweest is (sorry, mensen, no kids in my house). Uiteraard moest ik een leuke kersttas meepakken, en wat kerstkaartjes. Oewie, nog 2 maanden, se, dat zijn ongeveer 60 dagen, he. Jingle Bells, Jingle Bells, ….

Bij Ici Paris ging ik op zoek naar een parfum 'Black Opium'. Dat heb ik leren ontdekken door één van de bewoners in het rusthuis. Coole bewoners hebben wij, he. Als ik deze bewoner help in de ochtendzorg, komt er altijd een snufje parfum aan te pas, en ik vond haar parfum zo lekker ruiken, dus ik dacht, nou, die wil ik ook. Ik heb hem met een kortingsbon gekocht, en die al gekocht voor mezelf, als KerstCadeau. Jahaa, rond de kerstperiode is altijd razend druk op de job, en dan ga ik daar gene tijd voor hebben, he. Ik ben een planner, en heb de spulletjes altijd goed op tijd in huis. Zo blij met mijn parfum, hij ruikt heerlijk. Nu hem nog in het plastiekje laten, want eerst mijn andere opgebruiken, he. En ook, pas rond Kerstmis mag hij open. En zo had ik vandaag ook een doel om naar te wandelen. 

Terug langs het leuke padje naar huis. Wandelschoenen wel wat vuil, dus die blijven in de garage staan, en op mijn kousenvoetjes de trap op. Op mijn stappenteller gaan kijken, en ik had nog niet zoveel stapjes, en ik heb nog tijd tot 13u, dus, daar moeten nog stappekes bij. Hup, te voet naar de Aldi, groentjes en fruit kopen voor de komende week. In mijn grote rode rugzak. Trouwens, ooit heb ik eens een studie gelezen over grootwarenhuizen, en in de Aldi waar ik woon, klopt het wel ! Namelijk, de gezonde en noodzakelijke voedingsmiddelen staan altijd aan de buitenkant van het gebouw. Eens je op de binnenste gangen komt, is het snoep en ongezonde spullen (daarom niet minder lekker, he). En wat ik nu vaak doe, is mezelf langs de buitenzijde houden, en niet naar binnen gaan. Vooral, als ik voel dat ik in een snoepbui ben. Je moet er eens op letten, of dat klopt of niet, in jullie winkels. Of zou het toch een fabeltje zijn ? Het gaat alleen over grootwarenhuizen zoals Aldi, Lidl, Carrefour, Delhaize, ... niet zoals Action of Kruidvat.  En ook alleen over voedingswaren. 

Terug thuis, scheen het zonnetje zalig binnen. En ik besloot om m'n appartementje wat op te frissen. Terrasje nog eens goed geschrubt, dus dat is winterklaar, ramen langs buiten gepoetst, kledij gewassen, bedlinnen verschoond, gestofzuigd, ... tja, de stapjes heb ik goed verzameld. En ondertussen werd het pakje geleverd. Na het koken was mijn pijp uit. De poesjes zijn ook moe, want als ik begin te poetsen, en alles begin te verschuiven en omhoog te zetten, moeten ze toch zeker eens komen kijken wat ik allemaal aan het doen ben. En ik bleef maar bezig. Soms komt Lizzie bij me zitten en janken, en ze wil geen eten of knuffels, dan denk ik soms : die jankt om te zeggen dat ik moet gaan zitten. Dat ze moe is en ook wil gaan zitten. Soms denk ik dat dus echt.

Uiteindelijk ben ik gaan zitten, om te Netflixen, en mijn dagje is voorbij. 

Ik vond het een zalig dagje. De zon in mijn hart. En mijn extra inspanningen om te wandelen, hebben de moeite geloond.

Resultaat van dit dagje wandelen en huishouden : 25372 stappen

Op naar morgen. Veel liefs, beste lezers. 

Bettina, met 2 uitgeputte Britse Kortharen naast zich. 

Hellow, iedereen !

Een vrije dag, en mijn 3 wekkers afgezet. Een uurtje langer geslapen, om 6.10u werd ik wakker, zonder jankende poesjes. Zo voorbeeldig op deze Werelddierendag ! 

Terwijl het stilaan licht werd, zag ik een luchtballon in de verte ! Zalig, herinneringen ! Direct een foto sturen naar mijn ouders. Ooit, met mijn ouders, met een luchtballon gevaren. Had ik dan geen schrik ? Natuurlijk had ik schrik, maar soms, moet je jezelf wat uitdagen, en het was een zalige ervaring. En alleen het opstijgen en landen is spannend, de rest is redelijk rustig en stil. En het moet redelijk kalm weer zijn. Je prikt vele data, en dan is het telkens afwachten of de ballonvaarder groen licht geeft. Je kan kiezen om 's ochtends vroeg, als de zon opkomt, te varen, of 's avonds, als de zon neer gaat. Toen, zoveel jaren terug, leefde ik 's avonds, en werd het dus een avondvlucht. Met mijn nieuwe leven, zou het eerder een ochtendvlucht worden. Maar, telkens als ik een luchtballon zie, moet ik een foto trekken en naar mijn ouders sturen, met telkens dezelfde tekst : Luchtballonnenweer !

In mijn mailbox een verrassende mail. Wéér een gift ! Van een collega, wiens moeder exact hetzelfde meemaakt, zoals ik vorig jaar meemaakte. Iemand die me nauw aan het hart ligt, krijgt het verdict 'borstkanker'. Het was ongeveer dezelfde periode, want ze begint nu aan haar therapieën. En van haar krijg ik een gift. De vorige dagen heb ik nog al giften ontvangen, en telkens voel ik me zo vereerd. Ik ga deze maand aangenamer maken, voor iedereen, blijft eender hoe je me kent of steunt, meer kan ik niet doen, maar ik ga er helemaal voor. En voor mijn collega haar moeder, het lijkt bijna hetzelfde verhaal zoals ik hoorde, vorig jaar, en dat verhaal krijgt een mooi einde, net zoals ik gehoord heb, onlangs.

Vrijdag, dus de wekelijkse markt staat in Aartselaar. Meestal moet ik op vrijdag werken, maar nu dus niet. Op mijn alleen, naar de markt gewandeld. Het is maar 1 straat, de markt, maar een lekker lange straat. Jarenlang heb ik in Lier gewoond, en daar was de markt verspreid over de 'Grote Markt' en het 'Zimmerplein', en dan heb je echt rijen, gangen, in een vierkant. Mijn grootouders en zelfs mijn moeder, hebben jaren lang 'markten' gedaan, dat was hun beroep ! Met noten, kruiden, materiaal voor taarten. Dus de markt, dat is wat familie-traditie. Ik weet nog dat ik stiekem borrelnootjes ging snoepen, uit de marktwagen. En in het café van de dansschool, was het dan weer Cote D'Or melk chocolade. Haha, overal wou ik mijn tanden inzetten, blijkbaar. Maar deze markt, 1 straat, dat is weer eens iets anders. Niets gekocht, fier op mezelf, om te weerstaan aan alle leuke spulletjes. De sfeer was leuk. Woensdag langs de Boomsesteenweg ook bijzonder trots op mezelf geweest, geen winkels binnen gegaan, want daar zijn er vééééééél. Daarna nog even verder naar de BePost pakjes automaat, pakje ophalen (online mijn shopgedrag intomen, is ietsje moeilijker, maar het gaat me lukken, ik geloof in mezelf !) en terug naar mijn 2 feestvarkentjes (Werelddierendag)

En daarna mezelf klaar gemaakt voor een looptraining. Half december willen mijn jog-buddy en ik de Urban Trail in Mechelen nog eens doen, ambiance verzekerd, dus trainen. De 7 km gaan we doen. Ik merk dat ik last heb aan de heupen, zelfs met hele korte looptrainingen, dus moet ik het anders aanpakken, wil ik die 7 km halen. In Hemiksem had ik een Finse Piste gezien, en op die zachte ondergrond zou het beter moeten gaan, heb ik gelezen optinternet. Stralend weer, dus, de fiets op, en naar de Finse Piste. Muziekje in de oren, even opwarmen, en dan begonnen met lopen, op het padje, waarvan ik helemaal niet wist waar het zou uitkomen, maar ja, gewoon omdraaien is altijd een optie, he. Zalig ! Veel minder pijn, aangenaam, in de natuur, in plaats van tussen de huizen en appartementsblokken. Ik ben enthousiast ! Daar ga ik in de toekomst mijn loopjes doen, tot mijn lichaam de schokken van het lopen wat gewoon is. 

En vrienden die me kennen, weten dat ik héél véél moet plassen. Echt waar, soms denk ik, vanwaar komt dat, zeg ? En met trots, deed ik, mijn eerste plasje, onder de bomen, naast de Finse Piste. Hopelijk mogen er nog vele plasjes volgen, en dus ook nog vele loop-sessies.

Thuis gekomen, me heerlijk bezig gehouden met kleine frulletjes, al mijn noten geroosterd, voor de komende weken. Ze zijn zoveel lekkerder en krokanter. Mmmm … gelezen, dingen opgezocht, gecomputerd, en TV gekeken. Een heerlijke dag, rustig, maar ik voelde me herladen. Beetje gelijk Tom Waes in Kalm Waes. Ik ben dol op groepen en drukke omgevingen, maar thuis, kan ik herbronnen. Yin en Yang, ik heb ook de rust nodig. Straf. Vroeger zou ik met mezelf geen blijf geweten hebben, moest ik geen radio hebben opstaan, of geen 100 berichten gestuurd hebben, of allerlei dingen opgezocht hebben om maar niet alleen te zijn. Noemen ze dat misschien levenservaring ? Ik hoop alleen maar dat ik niet ga veranderen in een kluizenaar, want echt waar, ik wil ooit die man nog ontmoeten, die ongeveer dezelfde leeftijd heeft, knap, atletisch, zacht, stoer, iets groter dan mij, gevoel voor humor, gelukkig zonder mij, maar vele gelukkiger met mij, met een beetje ritme in zijn benen. Echt wel. Misschien moeten we dan in onze week zowel 'date-night' inlassen, als ook 'ieder in zijn eigen cave-night'. In deze tijden, kan alles !

Resultaat van deze dag, wandelen op de markt en joggen (nog niet zo heel veel) en wat living-rond-lopen : 17273 stapjes

Tot morgen, beste vrienden.

Veel liefs,

 Bere-gezellige Bettina - Lion Lizzie - Cheetah Chanel

Een vroege shift, de laatste, en daarna enkele dagen vrij. EIN-DE-LIJK ! 

Mijn bovenlichaam is behoorlijk stram van die 2 fitness dagen achter elkaar. Vandaag gewoon werken, dat is al pittig genoeg. 

5.10u liep de wekker af, en dat gaat me tegenwoordig goed af, om zo vroeg op te staan. Natuurlijk, lieve mensen, kruip ik mega vroeg mijn bedje in, tussen 20.30u en 21.30u. Heel glamoureus is dat niet, maar slapen is één van mijn hobby's geworden. In m'n knusse bed. Ik kreeg een melding van mijn sporthorloge dat ik een 'badge' verdiend had. Ik had al 7 dagen op rij een goede slaapkwaliteit. Woaw ! Ik word hier nog goed in ! En ik begin te dromen, gekke, bizarre dromen. 

Mijn ochtendroutine ? Eerst een dringende stop in het kleinste kamertje, dan de katten eten geven, dan 2 glazen water drinken, dan tandjes poetsen en omkleden, dan heel even op een stoeltje zitten, gsm checken, en de fiets op. Op de job, eerst omkleden, en meestal ben ik goed op tijd voor de ochtendbriefing, en daar eet ik mijn ontbijt op. Met een roze servet als fancy gadget. Knalroos.  En ja, het zijn groentjes en tofu en pasta, zot he, maar dat geeft md de energie om ervoor te gaan. Eten is een andere hobby van me.

De shift vandaag was pittig, maar aangenaam. Deze keer kreeg ik zelfs 2 jonge stagiaires mee, die gelukkig hun weg al een beetje kenden in het rusthuis. Vervolgens de kasten van de bewoners aanvullen met incontinentie materiaal (da's oa 1 van mijn wekelijkse jobkes), enne, dan leg je vééééééél stapjes af. (vele gangen door, kamer in, kamer uit, 3 verdiepingen)

In een stralende zon, fietste ik tevreden naar huis, blij met mijn komende vrije dagen. 

Thuis aangekomen, weer even voor de poesjes zorgen, en wat eten klaarmaken, mijn Onesie aandoen, wat computeren, Netflixen (The Resident) en Kalm Waes kijken. 

Eigenlijk geen speciale dag, maar een gewone, toffe dag. Onderweg op de job me toch even minder goed gevoeld, mentaal, maar op één of andere manier, is mijn veerkracht beter, en kan ik me makkelijker herpakken. En dit zonder te snoepen of wijntjes te drinken. Dat is een enorme kracht terug verworven, die ik kwijt was. Alleen zijn beangstigt me niet meer. Ik wil zeker niet alleen blijven, maar op dit moment, is het goed zo. Eerst mijn eigen plekkie zoeken, een eigendommetje, van mij en de poesjes. 

Let the journey begin !

Resultaat van een dagje werken : 27766 stappen (stevig, he)

Veel liefs,

happy Bettina, hongerige Lizzie en ADHD Chanel.

Hellow, vrije woensdag !

Tot 8.30u in bed gelegen, héérlijk ! Beetje recupereren van de vorige werkshiften. Onderweg ben ik enkele keren toegezongen door de OpperQueen Lizzie, met haar zéér speciale toonaard, maar het is niets nieuws voor me, dus ik bleef er rustig bij liggen.

En dan een luilekkere dag, beetje verdoofd toch, ondanks mijn alcohol-vrije periode (eventjes maar, hoor), toch nog wat slaapdronken. Als ik wat langer geslapen heb dan anders, word ik toch niet altijd even goed wakker, bizar. Verandering is nooit goed, en dit waren toch 2 uur meer slapen, dan gewoon. Maar soit, ik vond het heerlijk. 

De 2 poesjes lagen vlak bij me, toen ik wakker werd. Enkele aai-sessies later, begon ik aan mijn lui-lekkere dag. Veel stapjes zullen er niet gezet worden, vandaag, vrees ik.

Vandaag zou ik bij vrienden gaan eten. Inderdaad 'zou', want er was er ééntje ziek. We hebben ons etentje uitgesteld, ineens een nieuwe datum geprikt, want ze zijn belangrijk voor me. Maar, ik zat dus met een maagdelijk witte agenda, dus. 

Mijn plan om naar het etentje te wandelen, viel dus ook wat in duigen. Maar, gek hoe het universum geeft wat je nodig heeft (en daarom niet per se wat je wil), ik kreeg een berichtje van mijn fitness-buddy : 'ik ga straks fitnessen om 14u'. Nou, mijn antwoordje was snel getypt : 'Ik kom ook !' Héérlijk toch ! 

Ik heb niet zo veel sport-buddy's, dus ik ben altijd wel blij met deze berichtjes. Ik heb mijn Wandel/Jog/Wine-buddys. En mijn Fitness-buddy. Het motiveert zo goed, he, als je mekaar wat aan de waggel kan houden. Ik was gisteren al gaan fitnessen, maar ik ben zoooooo enthousiast over dat nieuwe trainingsprogramma, dat ik dat gewoon nog maar eens ga doen. En de volgende dagen neem ik dan wat extra rust, met fitnessen. 

Ik ben dan maar naar de Fitness gewandeld, om toch aan een beetje stapjes te komen. Met een leuke podcast in mijn oren, wandelde ik naar de fitness, langs de Boomsesteenweg. Dat is minder romantisch, ik weet het ! In het begin had ik schrik van die Boomsesteenweg, maar ondertussen ken ik hem al stukken beter, en is het best oké. Meestal fiets ik, de auto alleen als het nodig is. Maar zelfs met de auto is het minder hectisch, nu ik hem beter ken. Echt rustgevend wandelen was het niet, ik zag een kleine aanrijding gebeuren bij het 'ritsen' (allé, die ene wou ni ritsen en die andere dacht, als ik mijn pinker opzet, krijg ik sowieso toegang om te 'ritsen'), een dode rat op de stoep en de frisse geur van uitlaatgassen waren niet ideaal, maar, … i did the walk !

Toegekomen, heerlijk kracht oefeningen gedaan, ik voelde de spieren werken, beetje spierpijn van gisteren, maar zo fijn om bezig te zijn. Dat deed echt deugd. Tussenin leuke babbels met mijn buddy, en zo vloog de tijd zalig voorbij. 

Terugwandelen langs diezelfde Boomsesteenweg, zwaar bewolkt, maar de regen bleef gelukkig achter de wolken hangen.

Thuis aangekomen, direct begroet door Anouk en Ann van de NVA. Ik ben nooit alleen, hoor, thuis ! (Euhhhhh ?)

Mijn huisbaas besloot om toelating te geven aan de NVA om reclameborden te plaatsen op de oprit. Dus ja, ik had behoorlijk wat schaamte toen ze die borden kwamen plaatsen. Alsof ik extreem politiek gedreven ben, of zo ? Euh, niet zo erg om reclameborden te plaatsen. Ik ben eerder gewoon om reclame te maken om te komen dansen, niet voor politiek, maar ja, het is nu eenmaal zo. Ik ben de huurder, dus daar heb ik weinig in te zeggen. Moraal van het verhaal, ik kom nooit alleen thuis, de dames Ann en Anouk verwelkomen me dagelijks, en ze spreken nooit tegen. Dus even een selfie maken van ons 3. Zie je mijn mooie trui met roze in ?

De 2 dames van het 2de verdiep (Lizzie en Chanel), die hebben wel 'een stem'. Honger, bazinnetje, honger ! Altijd maar honger.

Thuis genoot ik nog lekker van wat kokerellen, Netflixen en wat lezen en frullen. Héél veel stapjes waren het niet vandaag, maar ik heb er toch wat meer uitgeperst dan ik normaal zou gedaan hebben. Op die fitness leg je niet veel afstand af, natuurlijk.

Resultaat van een vrije dag met wat fitnessen : 13263 stappen

Lieve vrienden, verzorg jullie, want de ziektekiemen zijn inderdaad in het land. En hoeveel stappen heb jij gezet vandaag ?

Tot den 3de oktober !

Groetjes van Bettina, Anouk, Ann, Lizzie en Chanel !

Hallo, hallo, iedereen, i'm back !

Oktober en mei, dat zijn 'stap-maanden'. De Roze Mars is zo een beetje 'mijn ding' geworden. Het haalt me 'uit mijn kot', en het is ondertussen ook wat 'me-time' geworden. Dus dat laat ik niet aan me voorbij gaan. 

Als mijn roze gadgets bovengehaald, want die ga ik vaak gebruiken, deze maand. En roze kledij, blijk ik eigenlijk ontzettend veel te hebben, dus, no problem. Ik ben voorzien ! Ik ga nen echte Pink Panther zijn, deze maand !

Elke dag een korte blog, dat beloof ik jullie. De blog komt misschien een dagje later, maar zoals gisteren, als je een late shift hebt, dan is het niet zo praktisch om mijn blog zo laat nog te schrijven, want als ik moe ben, dan is de blog waarschijnlijk heel kort, en niet boeiend. Ik tracht wandelen, stappen, joggen, wat meer in mijn dagdagelijkse taken te brengen, deze maand. Hoewel ik al veel afstap op mijn werk, naargelang de shift, doe ik er toch nog een tandje bij. Een sportief tandje, hé !

Voor een project op de job, draag ik een FitBit-tracker, dag en nacht, tenzij hij moet opgeladen worden. Ze willen op deze manier de algemene gezondheid van mensen die 'in de zorg' werken wat meer in kaart brengen. Dus mijn stappen meten is gemakkelijk, alleen kan het ik niet meer opsplitsen in 'op de job gestapt', en 'vrije tijd gestapt'. Maar dat maakt niet uit, he. 

Hopelijk kan ik jullie met deze blog motiveren om af en toe ook een extra wandelingetje te maken en met me mee te stappen, of eens wat extra 'roos' te steken in je outfit. Een sponsering mag zeker en vast, maar dat is zeker niet het hoofddoel. 

Kanker, en zeker borstkanker, blijft een bizarre ziekte. Gelukkig genezen vele mensen, als de kanker tijdig gevonden wordt. Mijn jaarlijke controle bij de gyneacoloog zit er weeral op, ik ben gezond verklaard, voor 99%, die 1% is nog wachten op het resultaat van een testje, maar ik bekijk het rooskleurig. Geen nieuws is goed nieuws, zei de gyneacoloog, dus, ik hoop hem niet te horen. En bij elke volle maan, self-check Boobies, dames, heb ik geleerd van mijne Partner-In-Wine.

Ik werk nog steeds in het rusthuis 'De Vaeren' in Reet, als zorgkundige, met allerlei soorten shiften, allerlei soorten collega's en een enorme variëteit aan bewoners. Boeiend, boeiend. Bompa Bockie is er exact een jaar geleden, een maand blijven wonen, in ons rusthuis. Al een jaar geleden, zeg, amai.

Mijn 2 vachtbolletjes met een staart lopen hier ook nog rond. Lizzie, 4,5 jaar, de bruin-gouden-goed-gezette-britse-korthaar, en ze heeft een stiefzusje, Chanel, 8 maanden oud, de grijze-smalle-hyperactieve-met-mini-piepende-miauw-britse-korthaar. Ze kunnen het goed met elkaar vinden, brengen leven in de brouwerij, en ook warm gezelschap. Je zal ongetwijfeld nog foto's zien verschijnen van hen.

 1 oktober, dus, nieuwe maand, binnenkort een 'pré' die gestort wordt, en een nieuwe stapmaand dus. Een late shift stond op de planning, dus de voormiddag spendeerde ik aan een fitness bezoekje. Ik kreeg van de trainer onlangs een nieuw trainingsschema. Ik was de 'toestellen in de cirkel' wat beu, en vroeg eens iets anders. Keileuke training ! In de krachtzone, stoer, zene. Ik voel me mega sterk, eens ik geïnstalleerd zit op het fitnesstoestel. Maar het stuk ervoor, je moest het zien ! Eerst op de gsm mijn schema'tje oproepen, want ik ken het nog niet uit mijn hoofd. Kijken hoeveel gewicht eraan moet hangen, aan dat toestel. En dan begint het. Meestal hangt er mega veel gewicht aan, van de vorige stoere kerel, en dan moet dat er allemaal af ! Dat is dus een workout op zich, en dan hang ik er meestal het lichtste schijfje van 5kg aan of zo. Eens ik op het 'zadel' van het toestel zit, voelt het stoer, maar ervoor nogal stuntelig. Dan denk ik terug aan al mijn dansers in de dansles, die moeten zich af en toe ook zo gevoeld hebben, dus, Walkiers, geen gezaag, gewoon doen. In de fitness natuurlijk goed getraind, maar veel stapjes worden daar niet gezet. No worries, de late shift compenseert dat wel.

13u start de shift. Weeral een zieke collega. Dat is dan een heel gepuzzel om de verschillende verdiepingen goed te laten werken. Maar, eind goed al goed. En, gelukkig puzzel ik graag. Een pittige shift. Verschillende stagiairs op de werkvloer, het schooljaar start weer. En die mogen dan met mij mee op pad, maar je moet natuurlijk wat meer uitleggen of verantwoorden, en sommige zaken vragen wat meer tijd. Dus vele stapjes gezet, naar hier en naar daar, hier iets uitleggen, daar iets laten zien, goed voor die Roze Mars.

De avondshift verliep iets rustiger dan de vorige dagen. Oef, het was mijn 5de werkdag op rij, en dan doet dat wel even deugd. Nog steeds druk druk, maar niet paniekerig druk. Gisteren enkele bewoners gevallen, en dat vraagt dan extra zorgen. Vallen is 1 van de grootste sterfte-oorzaken in een rusthuis. Mobiliteit gaat naar beneden, er wordt veel gezeten en gegeten. Zelfs onze bewoners van 80 en 90 jaar, doen hier dagelijk kinesitherapie, en dat is belangrijk. Maar de bewoners moeten willen natuurlijk, als ze 'nee' zeggen, is het 'nee'. Lieve mensen, bewegen is belangrijk, niet alleen voor kanker-preventie, maar voor zowat alles in dit avontuurlijke leven. 

De personen die gisteren gevallen waren, hadden gelukkig alleen maar kleine schaafwondjes en blauwe plekken, maar toch, vaak is vallen iets dat gevolgen heeft, zoals een heup breken, minder mobiel worden, bedrust, minder gaan bewegen, schrik hebben om te vallen…  Natuurlijk, onze bewoners, ze hebben een respectabele leeftijd, niemand leeft eeuwig, dat begrijp ik ook wel. Ik wil heel lang gezond blijven, een flexibel en sterk oudje. Een oudje dat stiekem gaat lopen uit het rusthuis om af te spreken met haar 'drinking buddy' op een terrasje, en het personeel kan me niet volgen, want dat is de 'mobieltjes-generatie', dus die kunnen heel snel scrollen, maar niet zo snel hollen ! Ik zie het al zooooooo voor me !!!

's Avonds, na het afsluiten van de shift, was ik moe, mentaal moe. En ik hunkerde naar iets vettig en prettig. Dus, bij de frituur gestopt en me een goeie kleine friet besteld. Met stoofvleessaus. Doe ik echt heel weinig, maar ik had geen kracht meer om 'nee' te zeggen. Dat heb je dan, na 5 pittige shiften. En dan denk ik, ach, what the hell, morgen een nieuwe dag.

Nou, tijd om af te sluiten, en aan mijn 2de oktober te beginnen.

Resultaat van een dagje fitness en late shift op de job : 29879 stapjes (net geen 30.000 zeg !)

Veel liefs, Bettina, golden Lizzie en silver Chanel.