Caroline Serneels

Maandag 5 juni

Monday 5th Jun Het is al enkele dagen geleden en ik mis het al. Iets neerpennen, dat ook gelezen wordt, helpt wel om alles te plaatsen en te verwerken. Ik heb enkele mooie dagen achter de rug met een paar wandel-dates. Donderdag met Greet ... zij had voor achteraf zelfs fruitsatés voorzien, extra vitamientjes voor mij 😊. Zaterdag ben ik met Joke gaan wandelen, zij droeg een rugzakje vol drinken zodat ik zeker niet zou uitdrogen 😅. En gisteren ben ik met Billy in de schaduw van een bos gaan wandelen. Buiten zijn en bewegen geeft een goed gevoel, ook geen tijd om te denken.  Share

31 mei

Wednesday 31st May Laatste dag van de maand. Ons doel is bereikt! Jezelf een doel voorop stellen of je inschrijven voor iets, maakt dat je er ook voor gaat, je bent dan een beetje verplicht om het tot een goed einde te brengen én het geeft een goed gevoel als je dan ook slaagt! Vandaag was weer een goeie dag. Vanmorgen op weg naar mijn ouders, passeerde Liesbeth (ook van de chiro), ze heeft een stukje meegewandeld met haar fiets aan de hand. Op de terugweg Tim (ook van de chiro) en daarna Ilse (ook chiro 😊) tegengekomen. Met ieder van hen een praatje gemaakt ... én elk huisje heeft zijn kruisje maar ook deze mensen staan positief in het leven, ondanks tegenslag!  Share

30 mei

Tuesday 30th May Velen kennen het begin van mijn verhaal nog niet. Vlak voor de krokusvakantie voelde ik zelf iets. Ik had al eerder wel eens iets gevoeld en dan weer niet, of soms heel even een beetje jeuk ... maar die dag voelde ik een angst, ik voelde dat het niet klopte. Naar de huisarts, enkele dagen later een mammo en echo en toen zeiden ze al dat er iets was dat er niet goed uitzag. En dan staat je wereld heel even stil en vloek je eens heel hard. Je komt op een rollercoaster terecht  ... de eerste week was de meest zenuwslopende: biopsie, CT longen, CT buik, botscan, MRI borsten, nog een MRI lever want er was daar iets te zien. Je wordt ondersteboven gekeerd, je leeft in spanning, ongeloof in de familie, je kinderen die bang zijn, ... en dan het verdict. Mijn eerste reactie was ´jeuj, geen uitzaaiingen!'. Ik was blij en opgelucht, er was een plan. De volgende dag dacht ik: ´vreemde reactie, want het is toch niet niks, het is toch heel wat dat ons te wachten staat´. 4 zware chemo´s, dan 12 lichtere, operatie, bestralingen en hormoontherapie  ... het hele gamma, een lang traject. Ons leven staat even ´on hold´. Geen grote plannen op lange termijn ... week per week bekijken. Port-a-cath geplaatst,  werk afronden en een week na het verdict al de eerste chemo  ... en dan ben je thuis en komt het besef, begint alles binnen te sijpelen. Dan komen er tranen, dan vloek je af en toe want de eerste 4 chemo´s en de boosterprik de dag erna (om het beenmerg te stimuleren om witte bloedcellen aan te maken) waren pittig: veel spier- en gewrichtspijnen, enorme zwaarte/leegte ... mijn lichaam werd aangevallen en dat was heel confronterend. Maar geleidelijk pas je je aan, krijgt alles zijn plaats, krijg je vertrouwen en mede door alle steun, lieve berichtjes, gesprekken, aandacht, bloemen, ... voel je je sterk en geliefd. En af en toe moet je eens lachen met alles! Zoals toen we bij de kapper zaten om mijn haar te laten af scheren en ik in de spiegel mijn broer zag verschijnen. We hebben er om gelachen en dat is goed, dat mag, dat maakt het lichter  ... het is maar hoe je alles bekijkt. Ik ben altijd al een optimist geweest maar nu zeker, dat maakt het voor Billy, Flore en Lotte en iedereen gemakkelijker. Dus ik heb relatief snel de angst en ´wat-als-vragen´ opzij gezet  ... en nu kijken we wel, ondergaan we, nemen we ongemakken erbij zoals ze komen maar vechten we ook terug door veel te bewegen en te oefenen en dat werpt z´n vruchten af, denk ik ... ik ben minder vermoeid en heb minder spierlast.  Share

29 mei

Monday 29th May 29 mei ... de dag dat 16 jaar geleden ons neefje Nick verongelukte. Nick is de zoon van mijn schoonbroer, hij was 12, 1e middelbaar. Hij wou de straat met zijn fiets oversteken maar een belbus raakte zijn wiel, Nick kwam ten val en het was voorbij  ... hij heeft geen kans gehad: geen kans om te herstellen, geen kans om te revalideren, geen kans op afscheid  ... soms is het leven oneerlijk en moeten diegenen die achterblijven verder, met een leegte, met een gemis. Share

28 mei

Sunday 28th May Zondag is normaal een lastige dag maar deze keer dus niet ... slechts lichte spierlast, geen grote vermoeidheid  ... des te beter! Is het toeval of past mijn lichaam zich aan?  Share

27 mei

Saturday 27th May Tamelijk goed geslapen, maar 3 keer wakker geworden en snel terug in slaap  ... verder nog geen grote klachten. Wat lichte hoofdpijn en wel een verschrikkelijk droge mond, geprikkelde tong en gevoelig tandvlees ... ik hoop dat het daar bij blijft. Vannacht is er gevochten in onze tuin: heel het gras vol pluimpjes! Ik vreesde al voor onze tweeling duiven maar gelukkig zaten ze nog in hun nest. Ik hoop ze morgen weer te zien want moeder duif was daarnet nog nergens te bespeuren en als de duifjes alleen zijn vannacht, zijn ze een vogel voor de kat.  Share

Vrijdag chemodag

Friday 26th May Vrijdag chemodag  ... vroeg op want we moesten er om 8u al zijn. Op tijd vertrokken en ... moeten terug draaien! Mijn xyzall vergeten te nemen (die moet ik de avond ervoor en de ochtend zelf thuis nemen). Dat is nu al de 2e keer ... ik ben het niet gewoon medicatie te moeten nemen, het lag klaar voor mijn neus en toch vergeet ik het! Ik ben er soms maar half bij. Share

Donderdag 25 mei

Thursday 25th May Fit opgestaan vandaag, geen spierpijn meer! De zon schijnt, 's morgens afgesproken om te gaan wandelen, langs de Nete ... het stond er vol witte margrieten en rode klaprozen, een reiger, de zon, een leuk gesprek ... wat kan je meer verlangen? Share

24 mei

Wednesday 24th May Vandaag met mijn broer en Boris, zijn hond, gaan wandelen. Een wandeling die hij vaak doet, rond de jutse plassen. Dichtbij, in Koningshooikt, maar nog nooit geweest. Mooi, zeker voor diegenen die vogels willen spotten! Het was plezant, zo eens samen met mijn broer op stap. Wij zijn heel verschillend qua karakter maar we denken vaak toch gelijkaardig, hebben ni veel woorden nodig om elkaar te verstaan, dezelfde humor  ... wat hij te veel heeft, heb ik te weinig en omgekeerd 🙃 ... . Daarna samen nog een klein hapje gaan eten want hij verwent me graag, nu zeker! Dus op dat goede gevoel heb ik een hele dag kunnen teren!  Share

23 mei

Tuesday 23rd May Weer vaak wakker vannacht: zweten, te warm, pijntjes ... en helemaal stijf wakker geworden  ... rugspieren, beenspieren ... niks aan te doen! Net zoals de meeste ochtenden tot bij mijn ouders gestapt. Mijn papa had ook verkeerd gelegen vannacht met stijve nek en schietende pijn naar het hoofd tot gevolg. Toen ik hem zo zag, voelde ik me op slag beter  ... we hebben er nog om gelachen  ... er zijn altijd ergere dingen. Ik kan alles nog: wandelen, fietsen, zwemmen, lezen, eten .... wat wil je nog meer? Stel je voor dat je verlamd bent, of een quadriplegie, of een ziekte als MS of ALS ... ik denk dat dat nog moeilijker is. Share

Maandag 22 mei

Monday 22nd May Weer een nieuwe week. De tijd gaat ongelooflijk snel, zelfs mijn dagen zijn te kort! Ik heb vandaag heel erg mijn best gedaan om mijn stappen te halen  ... de spierlast verdwijnt dan een beetje maar mijn lichaam en mijn hoofd voelen moe, het is heel moeilijk uit te drukken  ... het voelt wat zwaar en leeg tegelijk en of je nu zit, ligt of beweegt, het gevoel blijft hetzelfde  ... . Verder heb ik alleen nog eten gemaakt, een snelle vol-au-vent, ze vonden het lekker maar ik twijfelde, ik dacht dat het veel te zout zou zijn ... want ik heb de indruk dat mijn smaak toch een beetje anders is, het smaakt minder intens en mijn tong voelt geprikkeld aan. Ook mijn nagels zijn wat brozer, ik heb ze kort geknipt omdat er al eentje gebroken was, hetgeen ik anders nooit heb! Share

Zondag 21 mei

Sunday 21st May Weer een lastige nacht: zwetend wakker worden, enkele keren moeten afkoelen, buikpijn tegen de ochtend ... dus weinig geslapen. Spierpijn op mijn bovenlichaam maar minder intens dan vorige keer. Ik ben met magnesium gestart tegen spierpijn maar zou dit al zo snel een effect kunnen hebben? Rustige dag, nog nagenoten van het feestje van gisteren ... wandeling langs de ezels hier in de buurt en hen blij gemaakt met een snee oud brood. Buiten gegeten, dat geeft ook direct een vakantiegevoel! Mijn weekplanning gemaakt: veel wandelafspraken, kiné, zwemmen  ... mijn dagen zijn te kort ...  Share

20 mei

Saturday 20th May Vandaag feestje voor Lotte  ... barbecue voorbereid ... mooi weer ... familie samen, ik heb er van genoten om iedereen te zien, om iedereen samen te hebben  ... ze hebben helpen afwassen en opruimen en ik mocht vanop een stoel toekijken, fijn! Maar nu plots een klopke en moe maar heel voldaan ... dus ik ga mijn bedje inkruipen en naar dromenland 🤗 Share

Vrijdag 19 mei

Friday 19th May Vrijdag chemodag. Met maar een week tussen gaat het veel sneller. De bloedwaarden waren ok dus de chemo mocht doorgaan. Ijspakken aan handen en voeten. Het gekke is dat die aan mijn voeten maar heel even koud aanvoelen. Na enkele minuten beginnen mijn voeten al warm aan te voelen en dan te gloeien, hoewel ze wel koud zijn. Vreemd. De ijspakken zijn trouwens bedoeld om neuropathie (lees tintelingen, gevoelloosheid, gevoel op watten te lopen) aan handen en voeten te vermijden. Bij het verwijderen van de baxter bloedde de prik nog hard na, vlug plakkertje erop en verpleegster weg. Toen ik even later checkte, was heel mijn t- shirt en BH vol bloed ... net een nieuwe, witte ... ja, als je een gevecht levert, hoort dat er soms bij zeker.  Share

18 mei

Thursday 18th May Rustige dag, niks bijzonders, wafeltjes gebakken. Hele stijve bovenbenen van de oefeningen ... mijn quadriceps hebben het hard te verduren. Morgen alweer vrijdag, een week gaat snel. Dan kunnen we er weer eentje afvinken! Morgen komt Flore ook thuis, dan zijn we weer compleet  ... terug te luide muziek als we aan tafel zitten, terug de vraag ´wat kan ik nog eten?´ (dus de koelkast is gevuld ☺️), terug rond slingerende sokken in de zetel, ... terug meer leven in huis! Share

17 mei

Wednesday 17th May Net in de douche stond ik een beetje te mijmeren terwijl de warme douchestralen over m´n schouders liepen en onbedachtzaam nam ik de haarshampoo, vulde mijn hand om dan te beseffen "oeps, ni nodig, in heb geen haar meer" 😂 ... toch even vergeten  ... dan heb ik de paar verloren pluimpjes die er nog opstaan (zoals bij Lambik) maar even een goeie wasbeurt gegeven. Geen haar hebben went snel, ook de kinderen en Billy vinden het niet vreemd meer als ik ´s avonds zonder mutske rondloop. Zelf vind ik het ook ni lelijk ... na de douche bestudeer ik  mezelf altijd wel even in de spiegel, moet ik een paar keer over m´n bloot hoofd wrijven, m´n litteken van de port-a-cath bekijken ... ik zie er een beetje gehavend uit, net alsof ik uit een oorlog kom, of beter gezegd er nog midden in zit. Share

16 mei

Tuesday 16th May Weer een rustige dag  ... mijn stappen gehaald, was opgeplooid, 2 bedden verschoond, aardappelen geschild en kleine afwas ... that´s it ... en mijn batterij was al leeg  ... echt moe zijn dan. Mijn hoofd wil veel meer maar het lichaam wil even niet mee ... en dan moet ik mij aanpassen. Ik ben benieuwd wat de komende weken gaan brengen want het zal zich waarschijnlijk alleen maar opstapelen. We zullen het nemen zoals het komt! Dan maar wat gelezen, nog maar eens een boek van Dirk De Wachter opengeslagen ´de kunst van het ongelukkig zijn´ ... interessante inzichten heeft hij  ... het mag allemaal een beetje minder zijn, we hoeven niet tegen 100 per uur te leven en het onderste uit de kan te halen. Gewoon gewoon is ook goed en vooral nabijheid van de andere, niet alleen als het plezant is maar vooral ook als het eens wat minder gaat  ... dus ik voel me rijk: ik hou van gewoon en ik voel me heel graag gezien, ik voel me heel gelukkig in een ongelukkig moment ☺️ Share

15 mei

Monday 15th May Vanmorgen opgestaan met spierlast in de benen, zwak gevoel ... maar toch op pad gegaan met mijn collega Kathleen. We gingen wel zien, niets moest. Ze heeft me laten kennismaken met haar hobby, geocaching ... ik kende het niet, ik ben niet altijd mee met alles, ik heb het moeten opzoeken 😂. Een combinatie van wandelen en zoeken  ... het is eigenlijk een hele workout geworden: wandelen, klimmen of poging tot 🤣, bukken, springen ... lachen, babbelen, aan niks denken! Het was plezant, ik heb er van genoten en zij ook, om het te kunnen delen met mij. In de namiddag was platte rust nodig en de kleine avondwandeling met een andere vriendin heb ik ook maar wijselijk afgezegd  ... de beentjes hadden genoeg gehad voor vandaag  ... pijnlijke bovenbenen en pijnlijke buik ... maar dit heb ik gehad, dat pakken ze al niet meer af en morgen weer een nieuwe dag! Verder een kaartje in de brievenbus  ... dat maakt me altijd blij ... echte post, een envelop in de brievenbus met je naam erop! Een vriendin van Flore die een foto van hen beide doorstuurde via messenger  ... dat vind ik ook altijd bijzonder, dat een tiener, een vriendinnetje van Flore, daar aan denkt en mij ook af en toe moed inspreekt  ... Dus, zoals je ziet "elke dag heeft vele lichtpuntjes!" Share

Zondag 14 mei

Sunday 14th May Alweer een week voorbij. Vandaag meer spierlast, vooral op de nek- en schouderspieren en wat zwaarder gevoel, ook beetje hoofdpijn. Niet zo erg als bij de andere chemo dus het is te doen ... een dafalganneke werkt ni dus gewoon wachten en weten dat het morgen waarschijnlijk weer beter zal zijn. Hopelijk want als alles goed zit, heb ik afgesproken met een collega, Kathleen. Zij gaat me laten kennismaken met geocachen ... wandelen en zoeken ... ik ben benieuwd, ik kijk er wel naar uit ... mooi begin van de nieuwe week! Share

13 mei

Saturday 13th May Vandaag een goeie dag gehad. De teleurstelling opzij gezet, me vanmorgen ingesmeerd met zonnecrème en op pad gegaan. Schitterend weer dus dat helpt ook om alles los te laten. Ook niet te veel last voorlopig van de chemo, beetje spierlast in de benen maar dat stelt niet zoveel voor, we zijn intussen al anders gewend. Het voordeel van wandelen in een dorp is dat je altijd wel iemand tegenkomt die je kent, dus ook weer enkele fijne praatjes gemaakt. Gisteren bij thuiskomst was er trouwens weer een boeketje geleverd met een leuk kaartje erbij. Onverwacht ... maar weer hartverwarmend! Share

mijn dag van gisteren

Saturday 13th May 4 uur, al even wakker dus staan we maar even op. Mijn gezicht gloeit, geen koorts hoor 😊. Gisteren was een lange dag met veel wachten. Echo hart was ok. De pompfunctie is goed, enkel wat vocht rond het hart, waarschijnlijk ergens toch een lichte infectie doorgemaakt. Maar hier moest niets mee gebeuren, tenzij ik kortademig zou worden of pijn krijg bij diep inademen. Verder mocht ik gewoon blijven bewegen zoals ik bezig ben! Share

12 mei

Friday 12th May Hele dag ziekenhuis  ... even alles laten bezinken  ... morgen het verslag voor jullie  Share

donderdag 11 mei

Thursday 11th May Net een lekker warme douche genomen! En mezelf overal goed ingesmeerd met body milk met amandelolie. Ik heb mijn huid nog nooit zo goed verzorgd!  Share

10 mei

Wednesday 10th May Net geen 10000 stappen vandaag en ik ga ook de moeite niet doen om ze te halen. Vandaag een gewone, rustige dag, niks bijzonders ... vrijdag komt stilaan dichterbij  ... toch spannender deze keer want dan is er ook een controle echo van het hart en de borst. Kijken of mijn hart de chemo goed verdraagt en kijken of de tumor al verkleind is ... ik hoop het, het houdt me soms toch bezig en dan komen de tranen ook weer even, zoals nu maar hé, je hoeft niet altijd sterk te zijn ... en zo snel ze komen, zo snel zijn ze ook weer weg ... Share

9 mei

Tuesday 9th May Bij het opstaan voelde ik al "dit wordt een goeie dag!". Ik heb er dan ook mijn sportdag van gemaakt. Regen houdt mij niet tegen! Begonnen met een wandeling naar mijn ouders voor mijn stukje fruit 😊. Daarna vlug eten klaargezet en gestofzuigd (ik moet toch ook een beetje "werken"). En dan regenjas aan en te voet naar het zwembad! Met mijn verjaardag in september had ik een 10 beurten-kaart gekregen omdat ik terug wou starten met zwemmen maar dat was er dus nog steeds niet van gekomen. Je kent dat "te druk, te moe, eerst wat echt moet ...". Terwijl ik aan het wandelen was, keek ik even naar beneden en wat zie ik: heel mijn rode regenjas vol schuim! Even vergeten dat de laatste keer ik gaan zwemmen was mijn shampoo uitgelopen was 😏 en blijkbaar zaten er nog restanten in de schouderband die dus door de wrijving en de regen een heel schuimbad veroorzaakten! Maar ... ik moest ermee lachen! De regen deed op zich ook wel deugd, frisse lucht! Je krijgt er alleen een natte broek van maar zo lang dat niet door je bekkenbodem komt, vind ik dat OK 🤣 Share

maandag 8 mei

Monday 8th May De week begint weer: Billy gaan werken, de kinderen naar school en ikke thuis ... ik kan me niet voorstellen dat ik nu zou moeten gaan werken. Ik zou er met mijn hoofd niet bij zijn en niet de energie kunnen vinden om naar patiënten te luisteren en hen te begeleiden. Ik ben dan ook heel dankbaar dat ik, als zelfstandige, een bijkomende verzekering arbeidsongeschiktheid afgesloten had zodat ik nu, zonder financiële zorgen, zo lang kan thuis blijven als nodig is. Ook de eerste facturen van het ziekenhuis van de maand maart zaten in de bus ... dan val je ook achterover en ben je ook blij dat de mutualiteit zoveel tussenkomt én dat je een hospitalisatieverzekering hebt! Soit, dit ter zijde ... ik voelde me vandaag niet slecht maar ook niet top, mijn buik nog steeds wat vervelend en het gevoel niet stevig op de benen te staan maar verder geen kwaaltjes,  de pijnlijke, stijve gewrichten die ik vorige keer had, blijven weg ... ik heb niet echt veel gedaan: even wandelen, wat onkruid trekken, met ons konijn wat spelen, papieren geordend, eten maken, beetje helpen bij schoolwerk, Lotte haar pijnlijke kuit gemasseerd ... de gewone dingen, ik wou meer doen maar de fut zat er niet in! Dus zo komen we aan de boodschap van de dag 😉😊 Wat vandaag niet komt, komt morgen! Slaapwel allemaal  Share

7 mei

Sunday 7th May Zondag, rustdag ... rustig ontbeten met een gekookt eitje 😋, een appelsientje, chocomelkske ... en dan naar de voddenmarkt in Heist ... altijd leuk! Bij mijn broer de verjaardag van zijn jongste dochter, Pauline, gaan vieren. 11 wordt ze al! Buiten gezeten, vuurtje aan, BBQ ... gezellige babbels, ik heb er van genoten!  Share

6 mei

Saturday 6th May Vandaag waren mijn vleugels nat, vliegen lukt dan niet zo vlot. De zwaarte was er weer, al van bij het opstaan  ... ik heb m´n 10000 stappen met moeite gehaald, m´n buik voelt ook wat lastig dus beetje extra rust inlassen. De ene dag te veel, de andere te weinig 🙂 Share

5 mei

Friday 5th May Vandaag had ik vleugels (in mijn hoofd toch!). Ochtendwandeling naar de Averegten ... de natuur is nu op zijn mooist: bloesems, veldbloemen, fris groen ... en plots zag ik een slak die rechtop stond met haar hoofd in een bloemkelk, bezig aan haar ontbijt. Dat had ik nu nog nooit gezien! Echt fascinerend! Mijn wasmand is vandaag ook leeg geraakt! Nog een kleine wandeling in de late namiddag en dan lekkere asperges met zalm en chocolade-ijs ... daar wordt een mens toch gelukkig van 😋. Mijn boek over bewegen is uit en ik heb dan ook meteen een afspraak bij een collega-kiné gemaakt. Zij is naast bekkenbodemexperte ook onco-coach en specialiseert zich nu ook verder in de menopauze dus de ideale persoon om mij te ondersteunen 😂 want er wordt wel revalidatie aangeraden na het hele traject maar eigenlijk is het aangeraden om met krachttraining te starten vanaf je je diagnose krijgt ... nu nog de artsen hiervan overtuigen  ... maar daar heb ik nog tijd voor! Mijn tip van de dag: heb oog voor het kleine, dan zullen wonderen verschijnen! Share

4 mei

Thursday 4th May Vandaag is een goeie dag! De zwaarte drukt minder en minder op mijn schouders, geen zware benen meer ... nog geen gewrichtspijnen zoals vorige keer ... alleen snel moe ... kleine fietstocht naar de nonkel voor lekkere groenten uit de tuin, te voet naar de winkel, was opgehangen, 20 minuten gestreken en makkelijk avondeten (taco´s) voorzien  ... net nog een mini-wandeling en nu is mijn kaars uit. Tussenin ook rustpauzes  ... vanuit mijn ligstoel naar de tortelduif liggen kijken, ze heeft haar nest gemaakt in de boom aan ons terras. Beetje gelezen in het boek ´bewegen na kanker´, ook een aanrader voor wie geen kanker heeft. Ademhalingsoefeningen gedaan  ... ik had nog plannen in mijn hoofd: ik wou nog rabarber´spijs´ maken én fruitsla en dacht heel mijn wasmand leeg te hebben  ... maar dat is dus niet gelukt, het lichaam zegt nee, dat is te veel  ... dus dat zal voor morgen zijn. Boodschap van de dag: luister op tijd naar jezelf! Share

woensdag 3 mei

Wednesday 3rd May De week is al halfweg. De spierpijnen zijn weg, het zware gevoel in de benen ook bijna maar ik voel me slap/bleek. Een vermoeid gevoel ook, ogen die willen dicht vallen, een zwaar/drukkend gevoel dat je plots af en toe overvalt. Ik kan het niet goed omschrijven  ... net alsof er iets/iemand op je schouders drukt en je helemaal naar beneden wil halen. Ademen voelt dan zelfs zwaar  ... en dat gevoel komt en gaat. Mijn hartslag is ook al heel de week aan de hoge kant. En dan komen de vragen: wat hoort er bij, wat is nog normaal en wanneer wordt het abnormaal of alarmerend, wat is een goed evenwicht tussen rust en beweging  ... loslaten, ondergaan, niet te veel nadenken maar dat is weer makkelijker gezegd dan gedaan. We zien wel en we wachten morgen weer af. Vandaag kleine wandeling in hof ter laken in Booischot samen met de mama en de papa... een mooi park, zeker de moeite om ook eens te bezoeken. Te voet naar de apotheek (m´n medicatie al gaan halen tegen de volgende chemo 🥴), beetje was opgeplooid, beetje gelezen  ... al bij al een goeie dag ... genoten van de zon en van aarbeien 😋 Share

2 mei

Tuesday 2nd May Vanmorgen nog dezelfde benen  ... even tot bij mijn ouders gewandeld voor mijn dagelijkse portie fruit 😉 en dan de zetel in en er niet meer uit geraakt  ... grieperig gevoel, koude rillingen, dafalganneke, even in slaap gevallen. Net nog een  bezoekje van de schoonouders gehad. Op tijd mijn bed in en hopelijk kan ik er morgen écht aan beginnen  ... ik hoop dat de grootste last dan weer voorbij is. Share

1 mei

Monday 1st May Mijn teller staat hier terug op 0 zie ik, ik die dacht een beetje vals te spelen door 2 dagen eerder te starten 😉. Vandaag is mijn dag niet, ik wist het op voorhand maar toch hoop je dat het deze keer beetje anders zal zijn. Spierpijn bovenlichaam is beter maar mijn benen wegen lood vandaag. Ik kan het het best omschrijven als het spelletje muurzitten, het gevoel dat je dan krijgt in je bovenbenen,  wel zo voelen mijn benen nu heel de tijd ... en verder een leeg, zwak gevoel, vermoeid, zwaar hoofd, lastige buik. En dan komen er af en toe tranen en het gevoel van ´dju, wat doen ze mijn lichaam toch aan´. Mijn hoofd wil bewegen maar mijn lichaam zegt ´nee´ en je kan het een beetje forceren maar dat heeft geen zin en ook geen nut nu ... ondergaan en weten dat het de volgende dagen weer beter zal gaan. Ik ben normaal geen klager, maar vandaag mag ik dat vind ik, heel even en morgen schijnt de zon weer  ... wat wel veel deugd doet, zijn de lieve berichtjes, mensen die kaarsen voor me branden, iedereen die mee beweegt  ... het maakt het echt een beetje lichter! Share

30/04

Sunday 30th Apr Vanmorgen opgestaan met het idee dat het wel meeviel: beetje zware benen en lichte spierpijn dus na het ontbijt al een toertje gedaan. Maar vanmiddag kwam de spierpijn opzetten, elk spiertje van m´n nek, hals, borst, ribben, rug doet pijn ... een lichte aanraking geeft pijn ... en dan overvalt een vermoeidheid je toch. Maar of ik nu lig of zit of beweeg, de pijn blijft hetzelfde dus vanavond mezelf verplicht m´n laatste stappen te zetten om aan die 10000 te geraken  ... heel traag tegen 3 à 3,5 per uur maar hé dat gaat ook en het gaf me het gevoel van YES, I DID IT!  Share

Eerste dag

Saturday 29th Apr Normaal start de eerste dag van de roze mars op 1 mei maar ik speel een klein beetje vals om een beetje reserve op te bouwen 😊. Gisteren heb ik mijn 4e van de ´zware´ chemo´s gehad, vandaag mijn boosterprik om het beenmerg te stimuleren en dat betekent meestal morgen en overmorgen heel veel spierpijn, zwaar gevoel, net of er drukt 200 kg op mijn schouders (of 100, we overdrijven misschien een beetje). Meestal is dat dan 2 dagen platte rust om dan stilaan weer te starten. Nu wil ik, bij wijze van experiment, eens kijken of door toch te proberen te bewegen de spier- en gewrichtspijnen sneller verdwijnen ... we zien wel ... er gebeurt veel in je lichaam: stijve/ pijnlijke gewrichten, soms een lastige, branderige buik, zweten, smaak soms anders, pijnlijke okselklieren, pijnlijke hoofdhuid, sneller vermoeid ... elke dag weer andere dingen! Maar vandaag was een goeie dag: relatief weinig last, mijn papa zijn verjaardag gevierd, zelf bloemen gekregen, vele lieve/bemoedigende berichtjes gekregen, een praatje met een ´oude´ schoolvriend 😉 altijd leuk, een kleine wandeling met Billy en een toertje met de dochter, een lekkere wokschotel van de mama ... wat wil een mens nog meer? Geniet van al het kleine, het meest kostbare Share

Keep moving

Friday 28th Apr Jammer genoeg ben ook ik, zoals zovelen, getroffen door borstkanker. Plots ben je kankerpatiënt en staat je wereld even op z´n kop maar je voelt ook al snel de warmte en liefde om je heen ... zoveel mensen die mee je pad bewandelen en daarom gaan we ervoor! Keep moving, het beste medicijn! Share